Auteur: Saddie Choua

Een mooie man met een snoezige kat. Zo stel ik me Chris Marker voor. Zelf verscheen hij zo goed als nooit voor de camera, wou hij niet op foto, gaf hij zijn echte leeftijd niet prijs en deed hij geheimzinnig over zijn origine.

Het apartheidsregime in Zuid-Afrika. Ik herinner het me uit mijn kindertijd. Granny Smith appels mocht je niet kopen. (Ik at ze toch al niet graag) Het was links, cool en vooral rechtvaardig om er tegen te zijn. Later, als ik groter ben, ga ik ook betogen tegen onrechtvaardigheid.

Als ik het mag geloven, is iedere Riffijn afkomstig van de stam van vrijheids- en anti-koloniale strijder Abdelkrim El Khattabi. Ik ook, uiteraard!
- Dat moet een gerespecteerd man zijn geweest.
- Inderdaad. En een grote familie.

“This is My Home Now” vertelt het verhaal van drie vrouwen met een migrantenachtergrond die in Europa een nieuw leven opgebouwd hebben. Deze vrouwen die voor hun rechten opkomen, zijn tegelijkertijd een verrijking voor het gastland.

Begin 20ste eeuw bestonden er in de Verenigde Staten enkel mannelijke striphelden. Ze waren een weerspiegeling van het beeld dat de VS van zichzelf had: de meer dan perfecte ordehandhavers die de wereld beschermden tegen alle kwaad, onoverwinnelijk, eeuwig jong en knap.

De kerstdagen van weleer koesterend, meed ik afgelopen weken de Brusselse kerstmarkt. Maar het reuzenrad, dat kon je niet ontlopen. Het deed me opnieuw denken aan de reuzenrad-scène uit het boek Spoetnikliefde van Haruki Marukami en zo was ik weer eventjes deel van een magischmooi universum