Nicolas van Elslander, oprichter van de autorenbaan
“Allen welkom, geen uitsluiting, geen inschrijving, geen lidmaatschap, geen selectieproeven, geen audities, geen testen, … zolang de deelnemer maar gemotiveerd is.” Deze stelling - die instaat voor de laagdrempeligheid van De Figuranten - vormt een belangrijke basis van deze organisatie.
Vier mannen vormen “het roer” van De Figuranten, namelijk Hein Mortier (artistiek leider), Wouter Dumolein (productieverantwoordelijke), Nicolas Van Elslander (artistiek medewerker) en Pieter Van Audenaerde (allround medewerker). Aan de hand van sociaal-artistieke projecten brengen ze in en rond de grensstad Menen (zuiden van West-Vlaanderen) mensen in beweging om vanuit hun eigen verhaal en kracht los te komen van het dagdagelijkse.
Samen met een team van enthousiaste deelnemers en vrijwilligers, bereiken ze via theatervoorstellingen, expo’s, workshops, … jaar na jaar een breed publiek.
Eén van de projecten van De Figuranten is de Autorenbaan. Dit project werd gelanceerd op de 22ste editie van het Internationaal Straattheaterfestival Zomer 09 in Menen. Oorspronkelijk was het de bedoeling om het project slechts éénmalig te laten plaatsvinden. Maar door het grote succes werd beslist om het project de daarop volgende jaren te herhalen.
De formule is eenvoudig: je neemt een aantal oude meubels van oma, wat blikken koekentrommels en vier stevige wielen. Je timmert dit om tot een racewagentje, je maakt een parcours met oude nachtkastjes en je kan starten! Wat volgt is een dolle rit.
Nicolas Van Elslander heeft het project samen met een team van vrijwilligers van De Figuranten opgericht en heeft het jaar na jaar zien groeien. “Als kind tekende ik heel graag autootjes en hield ik van de strips met Michel Vaillant. Momenteel ben ik niet meer zo geïnteresseerd in auto’s op zich, maar vind ik het fijn om met verloren materiaal auto’s te bouwen. Voor Zomer 09, wilden we een tof initiatief waarbij mensen niet passief stonden toe te kijken, maar actief betrokken waren. Het was ook belangrijk om iets te maken waar kinderen zich in konden uitleven en zo groeide vanuit mijn jeugdherinneringen het idee voor een autorenbaan.”
Met blikken trommels als lichten, oude nummerplaten en een opgeschilderd volgnummer wordt het “echt”. Door de auto’s te laten duwen, krijg je een interactief spektakel. Kinderen duwen elkaar vooruit, ouders worden erbij betrokken, er ontstaan wedstrijdjes, enzovoort. Er zijn in totaal twaalf auto’s. De ene is nog gekker dan de andere. Bij het bonte geheel staat de rode caravan van De Figuranten van waaruit plaatjes gedraaid worden om het geheel extra feestelijk te maken.
De autorenbaan heeft ondertussen het halve land afgereisd: de Paulusfeesten in Oostende, de Zeepkistenrace in Neerpelt, een buurtfeest in St.-Joost-ten-Node, … Een aantal auto’s is door het veelvuldig gebruik dringend aan vervanging toe. Daarom denkt men er bij De Figuranten aan om in 2012 te starten met nieuwe wagentjes.
Pieter Van Audenaerde: “Sommige auto’s zijn al behoorlijk beschadigd: de blikken trommels zijn ingedeukt, krassen op de flanken, … Het is dus tijd voor vernieuwing.” Nicolas bevestigt dit: “We willen graag een frisse, nieuwe start maken dit jaar, daarom willen we dit project een extra dimensie geven. De voorbije jaren hebben we voor andere projecten meermaals samengewerkt met kunstenaars. Daarom denk ik eraan om aan een aantal van hen te vragen om een nieuwe auto te bouwen voor ons. Wij zouden hen het nodige materiaal bezorgen zodat ze aan de slag kunnen.”
Op die manier wordt dit oorspronkelijk meer sociaal project uitgebreid tot een sociaal-artistiek project. Elke kunstenaar zou een aantal criteria krijgen zoals bijvoorbeeld bruikbaarheid, degelijkheid, … en dan kan hij/zij een eigen racewagentje ontwerpen. Het wordt ongetwijfeld een uitdaging. Hopelijk lukt het plan en kunnen vele kinderen binnenkort terug rondsnorren in de “mafste” racewagentjes die je ooit hebt gezien.
Samen met de andere projecten van De Figuranten belooft het terug een boeiend werkjaar te worden. Momenteel zijn ze op tournee met Vlastheater (voorstelling gebaseerd op getuigenissen van vroegere vlasarbeiders uit de Leiestreek), er loopt een tentoonstelling “Ik (b)en een ander” in samenwerking met het Psychiatrisch centrum OLV Menen en er liggen nog een aantal andere projecten op tafel. To be continued dus…
