Het lijkt er voor mij op dat u zich wederom heeft mispakt aan uw beperkte analyse van vakliteratuur, deze keer niet de cultuurfilosofische, maar de medische. Laat het zoek-, en schrijfwerk over volksgezondheid in het vervolg over aan iemand die het woord epidemiologie al eens eerder heeft horen vallen.
Beste Burgemeester (van een deel van de Antwerpenaren),
Interessante column die u gisteren wist op te kloppen. Met de losse pols parallellen getrokken tussen enkele artikels die op zich weinig verband houden met elkaar. Van de val van Rome, over hedendaags delinquent gedrag, tot loodvergiftiging. Zoals u reeds eerder hebt gedemonstreerd, kan u erg goed jongleren met vakliteratuur. Wel, ik wil gerust een kwartiertje van mijn tijd spenderen om ook de literatuur eens in te duiken. Tussen het studeren door.
Na amper 5 minuten zoeken op pubmed, een grote database die gezondheidswetenschappelijke literatuur bundelt, vond ik een erg interessante review. Een review is een herziening van de literatuur, gebaseerd op eerder gepubliceerde artikels over een bepaald thema. In dit geval de link tussen delinquent gedrag en uiteenlopende omgevingsfactoren.
De conclusie van deze review is dat aan de basis van delinquent gedrag, een immens complex kluwen van factoren ligt: geboorteproblemen, jeugdtrauma's, armoede, maternele depressies en tal van andere factoren. En jazeker, in deze niet-limitatieve lijst van factoren bevindt er zich ook ergens loodblootstelling.
De invloed van loodblootstelling op het menselijke brein, is zoals u terecht aanhaalt, uitgebreid beschreven. Ook de nefaste gevolgen ervan op menselijk gedrag werden bestudeerd. Maar zoals deze studie toont, is delinquent gedrag wel meer dan loodblootstelling, meer dan blootstelling aan actiefilms of gewelddadige games, meer dan "gangster-rap". Het is een structureel probleem waarin alles vanaf de conceptie een rol kan spelen met een gemeenschappelijk eindpunt, het brein, dat ons handelen vormgeeft. Laten we ons dus niet blindstaren op de ene of de andere factor, maar tenminste trachten een genuanceerde visie te behouden op het probleem dat u aankaart.
Nu ik toch bezig ben, kon ik het niet laten ook eens te zoeken naar degelijk onderbouwde studies over de rol van media als een oorzaak voor gewelddadig gedrag. Na nog eens 5 minuten van mijn - niet al te kostbare - tijd, vond ik een grote meta-analyse. Een studievorm waarin een heleboel eerdere studies statistisch worden geanalyseerd en samengenomen. Vervolgens wordt het resultaat aan een kritische blik onderworpen. De onderzoekers concluderen:
"Results from the current analysis do not support the conclusion that media violence leads to aggressive behavior. It cannot be concluded at this time that media violence presents a significant public health risk."
Bondig vertaald, mogen we besluiten dat het huidige onderzoek nog niet voldoende heeft aangetoond dat het louter blootgesteld worden aan gewelddadige media, verklaart waarom volwassenen delinquent gedrag vertonen. Voor de duidelijkheid, deze studie bekijkt zowel televisie en film, als muziek en games. Het feit dat u één enkele studie aankaart, waarvan de conclusie ook nog eens uit de context gerukt werd en stevig aangedikt, om een bonte stelling te onderbouwen, getuigt van weinig wetenschappelijk inzicht.
Maar u corrigeert, het causaal verband is inderdaad niet aangetoond. Toch laat u uzelf volgende zin nog ontvallen aan het einde van uw betoog: "Wie zichzelf culturaliseert met die boodschap (thuglife als levenswijze in rapmuziek), loopt het risico zijn culturele voorbeelden voor werkelijkheid te nemen en zich te bezondigen aan criminaliteit.".
Moet ik hieruit concluderen dat u na het lezen van al die wetenschappelijke literatuur, en het leggen van wel erg vergezochte parallellen, besluit dat toch net die moderne muziek-cultuur de grote boosdoener is? Of bespeur ik toch een onstilbare honger naar polarisatie?
Het lijkt er voor mij op dat u zich wederom heeft mispakt aan uw beperkte analyse van vakliteratuur, deze keer niet de cultuurfilosofische, maar de medische. Laat het zoek-, en schrijfwerk over volksgezondheid in het vervolg over aan iemand die het woord epidemiologie al eens eerder heeft horen vallen.
Voorlopig kunnen u, ik en een groot deel bezorgde Antwerpenaren, nog even op beide oren slapen.
Toch bedankt voor uw bescheiden poging om een analyse te maken van de relevante wetenschap over delinquent gedrag.
Robin Baeten, masterstudent geneeskunde
