Bij De avonturen van Prins Achmed horen nu eenmaal feeërieke, fantasierijke en sprookjesachtige geluiden.
“De avonturen van Prins Achmed: 85 jaar na datum nog steeds spannend en avontuurlijk” “Boem, knal, pats!”, een heks en een tovenaar in gevecht kom je niet elke week tegen. Ware het niet dat de moedige Prins Achmed er zich mee komt bemoeien.
Op 13 april toonden Daarkom, het Vlaams-Marokkaans Culturenhuis en Cinema Zuid ons zijn avonturen. Deze vooroorlogse animatiefilm sleurt je mee in een leuk verhaal dat de sprookjes van 1001 nacht helemaal tot leven wekt. Het Brussels muziekcollectief Nagham Aldaharat maakt van de prent van Lotte Reiniger een aangename en frisse live-ervaring. Voor ‘De avonturen van Prins Achmed’ plukte Lotte Reiniger rijkelijk de sappigste elementen uit de feeërieke sprookjes van 1001 nacht. Op de verjaardag van zijn vader de Kalief wordt Prins Achmed beetgenomen door de Tovenaar en belandt hij op een eiland waar demonen de wondermooie Pari Banu gevangen houden.
Zonder enige aarzeling bevrijdt hij haar. Maar tijdens zijn omzwervingen naar huis werken de Tovenaar en de demonen hem tegen. Snel komen de goede Heks en –o ja, u kent hem zeker- Aladdin hem helpen en kent het avontuur van Prins Achmed toch nog een goede afloop. Heel de film lang weet Reiniger u te boeien met knip- en plakwerk, schaduwspel en lichteffecten. Ze maakte dit werk (anno 1926, tevens oudste bestaande animatiefilm) met uitgeknipte silhouetten van de figuurtjes.
De bewegende beelden krijgen door de schaduweffecten een leuke mix van emotie en actie. In de donkere grotten of het glanzende paleis ontstaat zo een geheel eigen sfeer. Ook het gele China bijvoorbeeld geeft je het gevoel dat Achmed zich écht in China bevindt. De zelfgetekende achtergronden zitten vol humor. De tekenares integreert de steile paadjes in de onderaardse grotten, de slaapruimtes van de concubines en de vegetatie in Wak Wak handig in het verhaal en tovert met een kwinkslag een glimlach op je gezicht.
Nagham Aldaharat (Muziek der beschavingen) heeft de oorspronkelijke klassieke soundtrack van Wolfgang Zeller vervangen door een (eerste) volledige Arabische soundtrack. Uitgaande van de emoties maakt het collectief een prachtige muzikale aanvulling. Elke personage en plaats waar het verhaal passeert, krijgt zijn eigen klank mee.
Door Chinese muziek als basis te gebruiken voor het Chinese luik en zelfs Europese klassieke stukken in een Arabisch kleedje te steken, bewijst frontman Rafik El Maai dat de groepsnaam ‘Muziek der beschavingen’ niet uit de lucht gegrepen is. De mengeling van oosterse (sitar, fluit), arabische (luit, ney) en klassiek westerse instrumenten (viola da gamba, viool) maakt een grote diversiteit mogelijk. Inspelend op de verhaalswendingen met flarden improvisaties is Nagham Aldaharat op zijn sterkst. Dit geeft het avontuurlijke karakter van het verhaal nog meer cachet. Bij De avonturen van Prins Achmed horen nu eenmaal feeërieke, fantasierijke en sprookjesachtige geluiden. Nahgam Aldaharat voorziet het daar ruimschoots in. Meer zelfs, ze slagen erin de humor van de prent in hun muziek te leggen en het verhaal tot volle wasdom te laten komen. Sterk!
Copyright Fred Debrock | Daarkom-fotograaf
