Na twee jaar strijd voor de rechtbank, wordt nu definitief erkend dat de maatregel om Luk Vervaet uit te sluiten uit de gevangenissen onwettig was.
De Raad van State noemt de beslissing om Luk Vervaet de toegang tot de gevangenis te ontzeggen onwettig en bevestigt zijn eerdere vonnis bij hoogdringendheid.
Luk VERVAET werkte als leraar Nederlands in de gevangenis. Hij had een voorbeeldig gedrag, graag gezien op zijn werk, zijn werkgever was tevreden over hem.
Tot hij plots van de hoogste gevangenisautoriteiten een toegangsverbod kreeg tot alle Belgische gevangenissen omwille van "veiligheidsredenen". Zonder enig woord verdere uitleg.
Deze maatregel kostte Luk Vervaet zijn job.
Sinds augustus 2009, vecht hij dit arbitraire toegangsverbod aan voor de rechtbank.
De beslissing tot uitsluiting was gebaseerd op het feit dat Vervaet Luk een militant is. Wat hem verweten wordt resumeert zich in de volgende zin uit een rapport van de Staatsveiligheid : "activiteiten [die] zich beperken tot kwesties van het recht op verdediging en verzet - actief, maar niet gewelddadig – tegen de anti-terrorisme wetten."
Al op 27 januari 2010 oordeelde het Hof van Beroep van Brussel dat de beslissing van de Minister van Justitie, om Luk Vervaet de toegang tot de gevangenissen te ontzeggen onwettig was. In zijn vonnis oordeelde de rechtbank dat Luk Vervaet zich had moeten kunnen verdedigen tegen de beschuldigingen, die indirect tegen hem ingebracht waren.
De minister van Justitie negeerde evenwel deze gerechterlijke beslissing en hield vast aan zijn verbod om Luk Vervaet nog langer zijn beroep als leraar in de gevangenis te laten uitoefenen.
Dit betekende dat de minister voor de tweede keer een illegale maatregel nam en daarop werd de zaak bij hoogdringendheid voor de Raad van State gebracht. Op 16 maart 2010 schorste de hoogste administratieve rechtbank van het land dat nieuwe besluit op en betitelde de maatregel als 'illegaal'.
De Raad van State oordeelde in zijn arrest dat "het administratief dossier geen enkel element bevat dat aan de aanvrager - of aan de Raad van State – toelaat om de redenen te begrijpen waarom hem het verzoek tot toelating tot de gevangenis wordt geweigerd" en dat "de afwijzing van het verzoek tot toegang tot de gevangenis een zwaarwichtige maatregel is, zonder twijfel genomen omwille van het persoonlijke gedrag van de aanvrager. De administratie had de aanvrager moeten horen, alvorens men een dergelijk besluit kan nemen."
De Raad van State stelde ook dat de opschorting van het bestreden besluit "de bevoegde instanties moest weerhouden om opnieuw een beslissing te nemen die in tegenspraak zou zijn met de motieven van het opschortingsbevel."
Ondanks deze uitspraak weigerde de minister van Justitie ook nu zijn positie te herzien. Ditmaal met het argument dat de procedure tot nietigverklaring nog steeds in behandeling was. Door dit standpunt in te nemen wist de minister van Justitie heel goed dat op die manier de vooropzeg op het werk van Luk Vervaet op zijn einde liep en dat deze zijn baan zou verliezen. De minister hoopte dat eenmaal Luk Vervaet zijn baan verloren was, de Raad van State van oordeel zou zijn dat Luk Vervaet geen belang meer had bij een verzoek tot nietigverklaring.
Dit is dus duidelijk niet het geval gebleken.
Op 22 juni 2011 herbevestigde de Raad van State zijn positie dat de beslissing tegen Luk Vervaet illegaal was. De hoogste administratieve rechtbank van het land oordeelde dat de weigering om Luk Vervaet tot de gevangenissen toe te laten van aard is om de eer en goede naam van Luk Vervaet te schaden en dat dit besluit moet vernietigd worden. De Raad van State brengt ook in herinnering, net zoals het Hof van Beroep te Brussel al deed in januari 2010, dat de minister van Justitie eraan gehouden is om tegenspraak toe te laten en de rechten van de verdediging te respecteren.
Na twee jaar strijd voor de rechtbank, wordt nu definitief erkend dat de maatregel om Luk Vervaet uit te sluiten uit de gevangenissen onwettig was. Helaas komt deze beslissing er na zijn ontslag. Op een volkomen onwettige manier is de minister erin geslaagd om Luk Vervaet zijn professionele activiteit te ontnemen. De schade die hierdoor aan de leerkracht is toegebracht is enorm.
