De repetities in Cultuurcentrum Nova zijn in volle gang, want zaterdag is de grote dag. Samen met de acteurs Soukaïna Bennani en Rashif El Kaoui gaat Anissa Arrousi Fi Manzili proberen nog beter op te voeren dan een jaar geleden. “We waren trots op hoe we ons stuk hadden neergezet, maar hebben toch de hulp van een coach ingeschakeld om ons te helpen op het vlak van spel. Daar zijn we enorm blij mee”, vertelt Arrousi.
Nieuwe acteur
In april 2015 was Fi Manzili voor het eerst te zien op een kunstzinnig benefietevenement voor Palestijnse weeskinderen. In eerste instantie was de opvoering van Fi Manzili iets eenmaligs. “We hadden mensen geraakt en daarmee ons doel bereikt”, stelt Arrousi.
Tot het Cultuurcentrum Nova vroeg om het stuk in hun theater te spelen. “Een enorme kans”, meent de studente. “Er zit potentie in dit stuk. De repetities verlopen goed en dat geeft mij een goed gevoel. Ik heb vertrouwen in een goede afloop”, glimlacht ze.
Vooraleer de repetities voor de heropvoering konden beginnen, dienden Arrousi en haar vriendin Soukaïna op zoek te gaan naar een nieuwe mannelijke acteur om de rol van de broer in het stuk te spelen. Ze kwamen terecht bij Rashif. “Het klikte goed tussen ons - dat was heel belangrijk”, meent Anissa. “Op het toneel moet er immers een chemie tussen de acteurs zijn, anders komt het stuk niet goed over.”
Eigen fantasie
“Mijn inspiratiebron was mijn eigen fantasie. Er zat een verhaal in me en dat moest eruit”, aldus de studente Sociaal Cultureel Werk. Dat verhaal resulteerde in het theaterstuk Fi Manzili, over wat een Palestijns gezin heeft meegemaakt in Palestina. Een broer en een zus vertellen op poëtische wijze over hun ervaringen, soms in een dialoog met elkaar, soms in dialoog met het publiek.
“Wat ik het publiek wil meegeven is dat een rouwproces voor iedereen, waar ook ter wereld, gelijk is”, zegt Arrousi. Fi Manzili bevat geen politieke boodschap en heeft enkel als doel mensen te ontroeren. “Naar mijn mening is het stuk toegankelijk voor iedereen en niet gebonden aan een doelgroep. Het kan iedereen raken.”
Tijdens de voorstelling zal de nadruk liggen op het woord: hetgeen dat de acteurs vertellen. “Het decor is heel sober, maar we werken wel veel met licht”, legt Arrousi uit. “Ik wil niet dat het decor voor afleiding zorgt.” Bovendien leent de theaterzaal zich om de huiskamersfeer en de intimiteit van het stuk te benadrukken, iets dat mooi aansluit bij de titel van de voorstelling, die ‘bij mij thuis’ of ‘in mijn huis' betekent.
“Gigantische ervaring”
Twee jaar geleden maakte Arrousi een kort theaterstuk over de mooie en minder mooie kant van de liefde, dat toen ook in Nova te zien was. Fi Manzili is het eerste grote theaterstuk dat ze heeft gemaakt. “Fi Manzili is als een baby voor me. Ik ben er zo trots op”, lacht Arrousi.
“Bovendien is het een gigantische ervaring“, gaat de studente verder. “Het script was klaar en twee maanden later werd het stuk al opgevoerd.” Ook voor de acteurs is het een leerzaam proces. “Voor hen is Fi Manzili hun eerste acteerervaring, al hebben ze wel al ervaring met het schrijven van poëzie.”
Arrousi schreef niet alleen zelf gedichten om in Fi Manzili voor te dragen, ook vroeg ze aan Bennani en El Kaoui om een poëtische bijdrage te leveren. “Ik wilde dat ook zij iets persoonlijks aan het stuk zouden toevoegen, om de personages nog geloofwaardiger te maken.”
Afstuderen
Voorlopig staat er nog geen volgende vertoning van Fi Manzili gepland, en evenmin het schrijven van een nieuw theaterstuk. “Na de opvoering in Nova, zal ik mij moeten focussen op mijn afstuderen”, vertelt Arrousi. Maar dat betekent niet dat het stuk op de plank zal blijven liggen.
“Als er vraag naar is, wil ik Fi Manzili zeker nog eens opvoeren. Bovendien heb ik nog wel een ander idee dat ik zou willen uitwerken”, glimlacht ze geheimzinnig.
© 2016 – C.H.I.P.S. StampMedia – Lisa van der Waal
