Het verhaal neemt je mee als een roller coaster doorheen de Marokkaanse geschiedenis.
Het land van zijn vader, een Marokkaanse familiegeschiedenis – Greta Riemersa
Greta Riemersa en haar man Saïd Finani verhuizen in 2007 met hun kinderen naar Marokko. Ze vestigen zich in Kenitra, de geboorteplaats van Saïd, waar hij bijna dertig jaar eerder is vertrokken.
Saïd ziet hoe zijn land is blijven stilstaan. Hij windt zich op over armoede, huiselijk geweld en corruptie. Hij roept de directeur van de school van zijn kinderen op het matje voor het slaaggedrag van de leerkrachten.
Hij eist van de burgemeester nieuw asfalt voor de embarmelijke straat waar hij woont en hij stelt de lokale imam openlijk de vraag waarom vrouwen de religieuze diensten niet mogen bijwonen.
Gevoelig verleden
Voor Greta betekent de verhuis naar Marokko de start van een zoektocht naar het verleden van haar man. Als ze Saïd vragen stelt over de jeugd van zijn ouders kan hij geen antwoord geven. Zijn vader sprak nooit over zijn verleden. ‘Een kameel kijkt niet achterom,’ zei hij.
Ze besluiten om de familiegeschiedenis samen in kaart te brengen. De zoektocht brengt hen tot de Sahara, in het zuiden van Marokko, waar Saïds grootvader opgroeide.
Ze leren hoe Saïds grootvader uit pure armoede naar het noorden van Marokko migreerde en zich in Kenitra vestigde. Ze ontdekken hoe zijn vader aan de kant van de Fransen tegen de nazi’s vocht, vervolgens in het verzet tegen het Franse koloniale bestuur belandde en daarna als gastarbeider naar Frankrijk trok. Ze bewonderen zijn moeder, die op haar dertiende trouwde en op haar dertigste al negen kinderen baarde.
Het verhaal neemt je mee als een roller coaster doorheen de Marokkaanse geschiedenis. Het belicht een aantal periodes die minder gekend zijn, zoals de rol van Marokko tijdens de Tweede Wereldoorlog.
Het raakt daarbij een aantal onderwerpen aan waarover in Marokko niet openlijk gepraat wordt, want net zoals de koning, het geloof en man-vrouw relaties, zijn een aantal episodes uit het Marokkaanse verleden nog steeds taboe in Marokko.
Het verhaal van een migrant
‘Het land van zijn vader’ gaat over de verlangens en frustraties van een migrant. Saïd, de centrale persoon in dit boek, zoekt vijf maal in zijn leven het geluk op in een ander land. Als tiener vlucht hij weg van de armoede in Marokko.
Hij trekt naar Frankrijk met zijn vader, die er regelmatig aan seizoensarbeid doet. Saïd keert echter niet meer terug en bouwt een leven uit in Frankrijk.
Dat Saïd geen doorsnee migrant is, wordt al snel duidelijk. Als jonge twintiger wordt hij een succesvolle casino-bezoeker. In geen tijd vergaart hij een fortuin waar zijn familie nooit van het durven dromen. Wanneer hij genoeg geld vergaart trekt hij naar de Verenigde Staten.
Frankrijk was niets voor hem. Hij voelde zich er niet geaccepteerd in het land waar velen hem liever kwijt dan rijk waren.
Maar ook van de Verenigde Staten heeft hij snel genoeg. Net zoals in Frankrijk vindt hij geen aansluiting bij de blanke middenklasse. Na wat omzwervingen belandt hij in Nederland, waar hij trouwt met Greta en waarmee hij vier kinderen krijgt.
Hij doet verschillende jobs, weet zich aardig te integreren en voelt zich prima in dit land. Maar na een tijdje begint het weer te knagen. Na 9/11, Pim Fortuyn en Theo Van Gogh werpt Nederland zich in een anti-islam klimaat, en met Geert Wilders belooft er zich weinig te veranderen.
Wanneer zijn vader op zijn sterfbed ligt speelt Saïd openlijk met het idee om met zijn vrouw en kinderen terug naar zijn vaderland te keren. Greta stemt in. Het avontuur zegt haar wel iets.
Saïd maakt zijn plannen bekend aan zijn Marokkaanse vrienden in Nederland. Die kunnen niets anders doen dan hem uitlachen. Wat heeft hij in Marokko nog te zoeken? Wanneer hij in Marokko aankomt wordt hij door zijn Marokkaanse familie aangeraden om terug naar Nederland te vertrekken. Na twee jaar staan ze terug in Nederland.
Liefde voor Marokko
Met ‘Het land van zijn vader’ debuteert Greta Riemersa ijzersterk. Ze schreef een vlot verhaal dat toegankelijk is voor een groot publiek en waarin ze een helder beeld schetst van Marokkaanse geschiedenis en de huidige migratieproblematiek.
Als journalist hanteert ze misschien een ietwat droge schrijfstijl, ze laat je wel meesleuren in het verhaal. Je kan je helemaal inleven in het personage van Saïd: je voelt mee hoe hij moet balanceren tussen zijn Nederlandse en Marokkaanse identiteit.
Riemersa schreef een verhaal dat vanuit een zeer persoonlijk standpunt is geschreven. Helaas heeft dat soms een exotiserend effect: hoewel ze getrouwd is met een Marokkaan beschrijft ze het als een ver en vreemd land.
Bovendien krijg je het ietwat ongemakkelijk gevoel dat zij haar man eens komt vertellen hoe zijn land, cultuur en verleden in elkaar zit. Maar Riemersa schreef dit boek met zoveel toewijding en liefde voor haar man en haar familie, dat je het niet als storend ervaart. Integendeel, het werkt zelfs zeer aanstekelijk.
