Sami Zemni (red.) is auteur van Het islamdebat (EPO, 2009) waarmee hij de Groene Watermanpublieksprijs won . Hij coördineert aan de Universiteit Gent de onderzoeksgroep 'Midden-Oosten en Noord-Afrika'. Hij is stichtend lid en oud-voorzitter van het Centrum voor islam in Europa (CIE).
Het Midden-Oosten verschijnt onder zijn redactie en daarnaast werkten ook Dirk Adriaensens, Koenraad Bogaert, Tine Danckaers, Pascal Debruyne, Brecht De Smet, Ruddy Doom, Omar Jabary Salamanca, Sylvie Janssens, Marieke Krijnen, Roel Meijer, Christopher Parker, Bart Peeters, Annemie Vermaelen, en Sigrid Vertommen mee aan dit boek. Zoals alles waaraan Sami Zemni werkt is ook dit boek weer een degelijk product van grondig studiewerk en biedt het de lezer de nodige diepgang en actuele achtergronden over de Arabische revoluties.
Het sociaal protest is in de hele Arabische wereld eigenlijk al jaren aan de gang. Het komt en gaat als het ware in golven. Je zag wel duidelijk sinds 2008, met de impact van de internationale financiële crisis, dat het sociaal protest harder en gedurfder werd. De respons van de regimes was echter ook harder. In Marokko was er in juni 2008 bijvoorbeeld een dagenlange opstand in de stad Sidi Ifni. Aan de basis van de onlusten lagen sociale grieven. Het leger is uiteindelijk ingezet om die opstand nogal hardhandig neer te slaan. Er waren ook heel veel betogingen in kleine steden. Zodanig veel dat men zich werd, zoals bijvoorbeeld in het Zuid-oosten van Tunesië.
Het ongenoegen bestaat in de hele regio al heel lang en de ingrediënten zijn in elk land een beetje verschillend, maar er zijn ook gelijkenissen. De internationale financiële crisis is de extra trigger geweest die nodig was om meer mensen op de been te krijgen. Er zijn namelijk altijd al betogingen en kleine schermutselingen geweest, maar meestal durfde slechts een kleine groep mensen op straat te komen. In Tunesië zag je dat op amper één week tijd de protesten gedragen werden door bijna een heel volk. Ook in dit geval verspreidde het protest zich vanuit de kleinere steden in het binnenland naar de kuststreken en iets later tot in Tunis. Dat laatste hebben de machthebbers altijd willen vermijden natuurlijk. Het was op het moment dat de protesten de hoofdstad bereikten, dat Ben Ali's dagen geteld waren.
Het boek 'Het Midden-Oosten. The times they are a-changin' biedt een interessante analyse van de Arabische Lente in de landen van het Midden-Oosten. Een aantal auteurs maken een grondige expertise van de landen waar de Arabische Lente in zijn diverse verschijningsvormen aanwezig is. Negen van deze auteurs zijn zelf ook professor of doctoraatsstudent bij de MENARG (Middle East And North Africa Research Group - Ugent). De andere vier namen deel vanuit hun specifieke landenkennis. Zo komt de Arabische Lente in de eerste plaats in Tunesië aan bod, waarna Egypte, Marokko, Libië, Syrië, Jordanië, Palestina, Jemen, Irak, Israël, Bahrein en Libanon volgen. Het boek sluit af met een terugblik op twee jaar Arabische Lente en een algemene analyse die de strijd van de Arabische volkeren in de ruimere globale wereldcontext plaatst. Wie beter wil begrijpen waar de Arabische Lente vandaan komt, wat zijn voordelen of gevaren zijn is dit vlot geschreven én doordacht werk zeker een aanrader.
>>>
Het Midden-Oosten • The times they are a-changin’
Sami Zemni (red.)
isbn: 9789491297410 • 2013 - i.s.m. Middle East and North Africa Research Group, Universiteit Gent • - 375p. • prijs: € 29.50 • Uiteverij EPO
