Hoe divers is de Vlaamse elite? 72% is man, 97% is westers

Voor ons nieuwe Kif Kif onderzoek lieten we ons inspireren door uitgebreid onderzoek dat eerder in het Verenigd Koninkrijk werd uitgevoerd. Onze resultaten blijken bijzonder gelijklopend wat etnisch culturele diversiteit betreft: slechts 3% van de Vlaamse elite blijkt een familiale migratieachtergrond te hebben uit niet-Westerse landen. Wat de genderdiversiteit betreft: slechts 28% is vrouw. Kortom: 72% is man, 97% is westers.

== Dit artikel geeft een korte samenvatting van ons onderzoek.
De pdf van het gehele onderzoeksdossier kan u hier downloaden
en het bijhorende excel-overzicht vindt u hier. ==

Onderzoeksmethodiek

Onze resultaten baseren zich op een staal van net iets meer dan 500 personen in topfuncties uit verschillende sectoren. We kozen ervoor om de meer evidente topfuncties (directies, voorzitters & CEO’s) in kaart te brengen in de belangrijkste instellingen en de grootste bedrijven van de politiek, de overheid, de banken & de businesswereld, het juridische apparaat, de media, het middenveld, de kunst-, cultuur- en ontspanningssector, de medische wereld, het onderwijs en de sport. Zo poogden we een brede doorsnede van de verschillende Vlaamse machtsposities in het onderzoek op te nemen.

Vervolgens turfden we de hoeveelheid mannen en vrouwen en zochten we via publiekelijk, op het internet beschikbare informatie op wie ‘westers’ was en wie niet (d.w.z. wie al dan niet tot in de derde graad een familiale achtergrond heeft uit een reeks landen die over het algemeen als ‘niet-westers’ worden gepercipieerd).

Conclusie

De percentages van vrouwen en personen met roots in ‘niet-westerse’ landen onder de Vlaamse elite, staan in schril contrast met de percentages onder de Vlaamse bevolking. Eind 2017 had zo’n 13% van burgers in Vlaanderen een familiale migratieachtergrond vanuit niet-Westerse landen.  En zo’n 51% was vrouw. Onder de Vlaamse elite is dus geen sprake van representativiteit.

In zo goed als alle sectoren zien we trouwens gelijkaardige onevenwichten.

Wat genderdiverisiteit betreft mag het dus duidelijk zijn: het glazen plafond voor vrouwen is nog steeds aanwezig in beleids- en directiekringen. Slechts 28% van de elitefuncties wordt ingevuld door vrouwen. En in vele sectoren valt het onder de 20%.

Maar ook op etnisch-cultureel vlak zijn de cijfers duidelijk: wie als  ‘niet-westers’ wordt gezien, heeft het blijkbaar moeilijker om door te groeien naar elitefuncties. Een vergelijking met de percentages van de genderdiversiteit maakt dat snel duidelijk. We vinden net iets meer dan de helft van het maatschappelijke percentage vrouwen in de elite terug (28% t.o.v. 51%). Voor personen met roots in niet-westerse landen is dat nog een pak lager. In dat geval gaat het immers om minder dan een vierde (3% t.o.v. 13%).

Zodus, indien we van een glazen plafond spreken voor vrouwen, dan moeten we misschien ook maar over een glazen plafond spreken voor mensen met een familiale migratieachtergrond uit niet-westerse landen. Want het is, vanuit statistisch oogpunt, minstens even reëel – en eigenlijk zelfs nog meer uitgesproken.

**

Het gehele onderzoeksdossier met uitgewerkte cijfers per sector en enkele verdere conclusies, is hieronder downloadbaar.