Hoe meer racisme toeneemt in Europa, hoe harder we het ontkennen

De racistische incidenten stapelen zich op, de polarisatie neemt gestaag toe en onze beleidsmakers steken hun hoofd in het zand voor deze problematiek. Een gevaarlijke cocktail die in het verleden al tot rampzalige situaties heeft geleid. De geschiedenis herhaalt zich.
Hoe meer racisme toeneemt in Europa, hoe harder we het

De wijze waarop sommige media omgaan met berichtgeving over minderheden, het gebrek aan kleur op de Vlaamse redacties en de jarenlange stemmingmakerij tegen minderheden door extreem rechts verklaart deels waarom men in ons land zo negatief staat tegenover moslims.

 


De incidenten stapelen zich op

De afgelopen weken werd het minderhedendebat op het scherpst van de snee gevoerd. We hadden De Zwarte Lijst in De Standaard, een reeks over racisme in Vlaanderen die veel discussie uitlokte. Gelijktijdig vond het Zwarte Pieten debat in Nederland en België plaats. Verder zagen we ook de wedergeboorte van de Asmogendheden. Het Vlaams Belang, het Franse Front National van Marine Le Pen en de Nederlandse PVV van Geert Wilders zouden de krachten verenigen in het Europees Parlement om een blok te vormen tegen Europa en de dreiging van de zogenaamde massamigratie.

We hadden zwarte ministers in Italië en Frankrijk die bananen naar zich toegeworpen kregen en in kranten afgebeeld werden als apen. Enkele moskeeën in Genk werden beklad met racistische slogans. En werden enkele alarmerende cijfers vrijgegeven van een Vlaams Belang enquête en de Vlaamse Migratie- en Integratiemonitor 2013, die weinig goeds beloofden over de toekomst van de multiculturele samenleving. Verder waren er een paar racistische incidenten in Nederland die de afgelopen weken de wereldmedia haalden.

Nederlandse media

De denigrerende opmerkingen van presentator Gordon in het programma 'Holland’s Got Talent' naar een Chinese deelnemer toe lokten heel wat reacties uit. Van de Verenigde Staten tot in China sprak men van schande. Alleen in Nederland zelf was men zich van geen kwaad bewust. Daar werd er in verschillende talkshows en duidingsprogramma’s zeer vrolijk gedaan over deze incidenten. Zo kreeg de bekende Nederlandse sportpresentator Humerto Tan de volgende opmerking naar zich toe geslingerd - ‘niet alleen ben jij donker maar ook nog dom’ - door niemand minder dan TV-coryfee Jack Spijkerman. Presentatrice Daphne Bunskoek zag zich dan weer genoodzaakt om een link te leggen tussen het protest tegen het gebruik van Zwarte Pieten en een film over slavernij. In het fragment werden opstandige slaven gegeseld en in de oceaan gegooid. Een goede verstaander heeft maar een half woord nodig.

Tot een absoluut dieptepunt kwam het in het satirische programma 'Pownews'. Waarin de verslaggevers in hun vaste item ‘de neger omdat het moet’ aan illegale vluchtelingen vroegen om hun schoenen te poetsen. Wanneer het item ter sprake kwam in het duidingsprogramma Pauw en Witteman bleven de programmamakers hun keuze verdedigen. Minderheden hadden gewoon een gebrek aan humor. En dat ze zo op de korrel genomen worden was toch een teken van integratie? Een kromme redenering die steeds terugkomt in het minderhedendebat. Als we over de schreef zijn gegaan was het maar om te lachen. En wanneer minderheden zich eraan storen hebben ze gewoon een gebrek aan humor. Het zijn net dergelijke kromme redeneringen die elke discussie onmogelijk maken.

Zwarte rolmodellen

Niet alleen in Nederland maakte men het te bont. In Frankrijk werd de zwarte minister van justitie Christiane Taubira in verschillende media afgebeeld als een aap. Ook kreeg ze meermaals te maken met racistische opmerkingen. Niet op straat, maar in het Franse parlement. Tot dusver de bakermat van de Europese verlichting. Dezelfde taferelen speelden zich af in Italië waar minister voor integratie Cécile Kyenge al meermaals op een muur van racisme botste in het Italiaanse parlement. Zo werd ze door een senator van het extreem rechtse Lega Nord vergeleken met een oerang oetan en riep een ander lid van dezelfde partij op om haar te verkrachten.

Islamofobie

Mensenrechtenorganisaties zoals Human Rights Watch, Human Rights First en Amnesty International trekken al jaren aan de alarmbel. Zo zouden de racistische aanvallen op moslims in Noord Amerika en Europa spectaculair zijn toegenomen in de afgelopen jaren. In Zweden, het Verenigd Koninkrijk en Frankrijk worden er jaarlijks tientallen gevallen van zware agressie vastgesteld tegen moslima’s, enkel en alleen omdat ze met hoofddoek over straat liepen. In Zweden kwam het tot een grote solidariteitsactie, waar Zweedse vrouwen de straat opgingen met een hoofddoek om te protesteren tegen de brutale aanval op een moslima.

In Duitsland loopt momenteel het proces tegen de neonazi’s die de afgelopen jaren tien moslims vermoorden. Ook in ons land zijn we niet bespaard gebleven van racistisch geïnspireerd geweld. Zo hadden we de moord op Mohamed Achrak in Borgerhout en het bloedbad dat Hans Van Temsche aanrichtte in Antwerpen. In oktober dit jaar ging in Dendermonde het proces van start tegen 17 leden van de extreemrechtse organisatie 'Bloed, Bodem, Eer en Trouw', die nu terechtstaan voor terrorisme, bendevorming en wapenbezit. De leden zouden vergevorderde plannen hebben om de topman van de Arabisch Europese Liga Dyab Abou Jahjah uit te schakelen.

Haast alle moskeeën in België hebben al te maken gekregen met een of andere vorm van vandalisme. Gaande van varkenskoppen voor de deur en brandstichting tot graffiti op de muren zoals we eerder deze week zagen in Genk.

[rapporten over toenemende agressie tegen Moslims in Europa:]

http://www.humanrightsfirst.org/wp-content/uploads/pdf/3-2010-muslim-fa…
http://www.amnesty.org/en/library/info/EUR01/001/2012
http://www.osce.org/ru/odihr/102100

Onrustwekkende cijfers

In de afgelopen dagen was er dan weer veel te doen rond de resultaten van een Vlaams Belang enquête. Uit de enquête zou blijken dat 85% de invloed van de islam voelbaar vindt in België. 70% procent zou de islam geen verrijking vinden voor onze samenleving. Alsook zou een absolute meerderheid van de Vlamingen voor een definitieve stop zijn op de bouw van moskeeën. In een opiniestuk in De Standaard trekken professoren Jaak Billiet en Marc Hooghe de resultaten van de enquête in vraag.

Toch zien we in de zopas vrijgegeven Vlaamse Migratie- en Integratiemonitor 2013 van de Vlaamse overheid dezelfde parellellen. Zo heeft de helft van de ondervraagde Vlamingen geen contacten met minderheden. Wilt een kleine meerderheid niet in de buurt van minderheden wonen. Vindt 40% dat moslims een bedreiging vormen vor de Vlaamse cultuur en haar gebruiken en is 47% ervan overtuigd dat migranten profiteren van onze sociale zekerheid. 

Hoe moet het nu verder?

Een groot deel van onze landgenoten is er rotsvast van overtuigd dat minderheden en vooral moslims een bedreiging zijn voor onze samenleving. Het is dan ook geen toeval dat het net deze groep is die in dergelijke onderzoeken aangeeft weinig of geen contact te hebben met moslims. De wijze waarop sommige media omgaan met berichtgeving over minderheden, het gebrek aan kleur op de Vlaamse redacties en de jarenlange stemmingmakerij tegen minderheden door extreem rechts verklaart deels waarom men in ons land zo negatief staat tegenover moslims.

Nederland en België worden steeds met de grond gelijk gemaakt in racisme- en discriminatierapporten van gezaghebbende instanties zoals de Verenigde Naties, de Europese Commissie, ENAR, ECRI en Amnesty International. Toch vindt dit weinig of geen weerslag in het maatschappelijke debat over de multiculturele samenleving. De racistische incidenten stapelen zich op, de polarisatie neemt gestaag toe en onze beleidsmakers steken hun hoofd in het zand voor deze problematiek. Een gevaarlijke cocktail die in het verleden al tot rampzalige situaties heeft geleid. De geschiedenis herhaalt zich.