Als ik vanaf dag 1 elke keer een klacht had neergelegd, dan zou ik nu een stevig dossier opgebouwd hebben.
Kassoum is 30 jaar oud en schrijft slam poetry. Zijn teksten zijn maatschappelijk getint en gaan meestal over onrechtvaardigheid. Zijn inspiratie haalt hij uit dagelijkse ervaringen en zijn ervaring met de politie is er één van.
Ben je al in aanraking gekomen met de politie? Zo ja, om welke redenen?
Ik ging samen met een goeie vriend geld afhalen van de bank. Eens in de bank kwamen er politieagenten naar ons toe, we werden gefouilleerd. Er was een ruitje van een auto ingeslagen naast een bank en de daders hadden ons profiel. Wij zouden een ruitje van de auto inslaan en even teruggaan om geld af te halen in diezelfde bank die ook camera’s heeft. Wat een geweldig idee!
En toen ik nog minderjarig was, ging ik op stap met een tiental vrienden. Het was een gemengde groep en we kwamen in een conflict met een ander groepje dat uitmondde tot een gevecht. De politie hield ons tegen en een voor een werden we gefouilleerd. Mijn rugzak werd niet één keer, geen twee keer, maar drie keer nagekeken. Uiteindelijk werden we allemaal meegenomen naar het politiekantoor. We waren nog minderjarig, dus onze ouders werden opgebeld om ons op te halen. In mijn vriendengroep zat een zoon van een politicus, hij mocht direct vertrekken. De moeder van een vriend en mijn moeder waren niet bereikbaar, ze waren aan het werk. Samen met die vriend heb ik daar tot ’s morgens gezeten.
Zijn dit uitzonderlijke gevallen of gebeurt dit vaak?
Dat hangt af van waar ik ben, hoe laat het is, welke kleren ik aan heb en met wie ik op stap ben. Als ik met twee blanke mensen rondhang, zullen ze me niet snel tegenhouden. En ik weet niet van waar dat komt, is het racisme of niet? Maar ik weet wel dat er bepaalde vooroordelen leven en dat dit het gedrag van de politie zeker en vast lijkt te beïnvloeden
Het is alleszins niet het enige wat ik heb meegemaakt. Ik ging naar een concert in Leuven met een goeie vriend. Van de ongeveer 70 treinreizigers die afstapten werden wij tegengehouden en gefouilleerd. De politieagenten vroegen een identiteitscontrole en voor de eerste keer hoorde ik dat ik geseind sta. Ik sta naar het schijnt al vier jaar geseind. Vreemd genoeg weet de politie waar ik woon. Dus als ik geseind sta, waarom komt de politie dan niet langs?
Waarom sta je geseind?
Ik heb geen idee. Ik ben zelf langs het politiebureau gegaan om daarover meer informatie te vragen. Op het politiekantoor lieten ze me weten dat er enkele speurders zullen komen om op mijn vraag te antwoorden. Ik heb daar vijf uur moeten wachten en niemand is komen opdagen. Dan heb ik een document moeten afdwingen dat ik effectief naar het politiekantoor was gegaan, omwille het feit dat ik geseind sta. Dit zit nu al meerdere jaren in mijn portefeuille. Wat moet ik nog meer doen? Ik heb geen idee.
Heb je het gevoel dat je door agenten anders werd behandeld dan bijvoorbeeld je vrienden zonder zichtbaar andere etnisch-culturele achtergrond?
Ja, onlangs zette een vriend mij af voor mijn huis. Hij zat aan het stuur en we waren voor mijn deur nog even aan het praten. Ineens stopte er een politiecombi. We moesten alle twee onze identiteitskaart tonen. Alleen moest ik uitstappen en werd gefouilleerd. Heeft dat te maken met het feit dat ik geseind sta? Ik weet dat niet. Als iemand geseind staat, heeft de politie altijd een goede reden om te doen wat ze willen. Als ze mij hebben gefouilleerd omdat ik geseind sta, waarom fouilleren ze dan nooit de persoon naast mij? Je zou toch iedereen checken die in contact komt met ‘een mogelijke crimineel’. Ze hebben de chauffeur niet eens zijn autopapieren of rijbewijs gevraagd.
Hoe hebben deze politiecontroles je beïnvloed?
Dat kruipt onder je huid. Je begint ook op een bepaalde manier naar de politie te kijken en zij merken dat ook. Je creëert zo’n verhouding, agenten voelen dat je niet op je gemak bent en dan komen ze zeker naar je toe. Weet je wat voor een stress het is om een politiekantoor binnen te wandelen: ik weet nooit of ik nog buiten kom. Dat is zeer lastig. Ik heb geen gevoel van veiligheid wanneer ik politieagenten zie.
Heb je al eens een melding ingediend, omdat de politie je onrechtvaardig heeft behandeld?
Ik heb mezelf de belofte gedaan dat wanneer de politie mij willekeurig tegenhoudt en fouilleert, ik met hen mee zal gaan naar het kantoor en daar dan een klacht tegen hen zal indienen. Als ik vanaf dag 1 elke keer een klacht had neergelegd, dan zou ik nu een stevig dossier opgebouwd hebben. Als we dat allemaal zouden doen, zullen langzaam maar zeker de namen van dezelfde politieagenten boven komen. Maar het is gewoon vreemd, je wordt onheus behandeld door een politieagent en gaat dan naar het politiekantoor om tegen hen een klacht in te dienen. Wanneer je dan een klacht wilt indienen, moet je er een hele dag voor vrij maken, want zo omslachtig is die procedure..
Denk je dat er iets moet veranderen in het politiekorps?
Wanneer Movement X een bloemlezing opstuurde naar Politie Antwerpen vol met racistische en haatdragende uitspraken over mensen van een andere origine, werd dit gewoon genegeerd. Pas wanneer het werd publiek gemaakt en de media dat vernamen, moesten ze wel reageren. En hun reactie was dat ze ermee aan het werk zijn. Ja, veel werk heb ik nog niet gezien en dat geldt voor veel dingen.
>>> Dit stuk is een publicatie van het dossier 'Diversiteitsbarometer Politie'
>>> Lees ook de getuigenis van de moeder van Kassoum: 'Mijn zoon durft geen politiekantoor meer binnen te gaan'
Heb je een gelijkaardige ervaring die je wil delen? stuur een mailtje [email protected]
Hoe meld je discriminatie? klik hier voor meer info
