SENZO vzw, een non-profitorganisatie die zich focust op personen met een beperking, werd in het leven geroepen door orthopedagoge Karima El Boujaddayni. El Boujaddayni had expertise opgebouwd rond beperkingen bij gezinnen met een migratieachtergrond en zag de nood aan extra ondersteuning voor die gezinnen. Nadat ze een aantal mensen vond die hier ook in geloofden, zette ze de stap om een vzw op te starten. Met een focus op cultuursensitiviteit vult SENZO vzw een leemte in binnen de sector. Het unieke aan de organisatie is het aanbod voor gezinnen én hulpverleners.
Ook Tafersit Care houdt zich bezig met jongeren met een beperking, maar op internationaal niveau. Met een dagcentrum in Tafersit, Marokko, bieden zij een pedagogisch traject aan. “Net als in België, merken we dat de gezinnen daar nood hebben aan ondersteuning op maat” zegt pedagoge Ouanissa El Fekri, oprichtster van Tafersit Care. Heel wat families hebben ondanks de faciliteiten die Tafersit Care kan bieden, toch niet de mogelijkheid om tot het centrum te komen. “Douche en kleed maar eens vier kinderen die allemaal een beperking hebben. Voor die moeders die ervoor instaan, is dat ongelofelijk zwaar.”
Over het ontstaan van Tafersit Care en de fusie met SENZO vzw, krijgen we meer te weten tijdens een gesprek met El Fekri en met Nadia Saouti, lid van beide organisaties.
Tafersit Care
El Fekri vertelt over hoe haar werk in het volwassenonderwijs voor de opleiding Jeugd en Gehandicaptenzorg het begin van Tafersit Care vormde. “Op een bepaald moment zijn we in die opleiding begonnen met een internationaliseringsproces dat in Marokko startte. We hoorden eerst over een project voor mensen met een beperking in Midar.” De volgende logische stap was dus om te kijken hoe El Fekri met haar toekomstig project kon samenwerken met het bestaande project in Midar.
El Fekri logeerde gedurende die tijd bij haar familie in het dorp Tafersit. Al snel kregen andere inwoners weet van de bedoeling van haar reis en vertelde een stadsgenoot over een organisatie in Tafersit zelf die zich ook inzet voor mensen met een beperking. In eerste instantie sloeg El Fekri, gefocust op het project in Midar, het voorstel om met die organisatie te werken af. Maar met de organisatoren van het project in Midar, voelde El Fekri geen band: “Ik voelde een te grote vraag om financiële hulp terwijl mijn interesse er net in zat om samen een project op te bouwen en inhoudelijk te wegen. Op initiatief van mijn broer ben ik nadien dan toch op verkennend gesprek gegaan met de organisatie in Tafersit. Ik leerde toen Brahim Akdim kennen die de bezieler was van het project daar. Zijn aanpak sprak me wél aan. Brahim wou namelijk een pedagogisch project lanceren en dat was helemaal in lijn met wat ik voor ogen had.”
Akdim wilde een dagcentrum openen in de stad. Hij startte daarvoor een vereniging maar het ontbrak hem aan een lokaal om een centrum te kunnen openen. “Toen ik daar aankwam, was het een feitelijke vereniging,” legt El Fekri uit. “Hij had bijvoorbeeld, samen met vrijwilligers, gegevens van alle personen met een beperking uit de omgeving verzameld. Maar om overheidssteun te krijgen, was het lokaal een cruciaal element.” Om een centrum te kunnen openen, krijg je in Marokko niet meteen overheidssteun. Pas nadat initiatiefnemers bewijzen dat er een doelgroep is en dat je als organisatie die doelgroep kan samenbrengen, is zo’n steun mogelijk. El Fekri: “Om Brahims idee volledig te realiseren, hadden ze enkel nog dat lokaal nodig waarin ze iedereen konden samenbrengen.”
Daarna legden Akdim en El Fekri huisbezoeken af die er mee voor zorgden dat El Fekri, eens terug in België, verder nadacht over het organiseren van een project in Tafersit zelf. El Fekri: “Ik zag het werk dat Brahim al had gedaan en apprecieerde zijn aanpak. Ik kwam op het idee om een solidariteitsfonds te beginnen waarmee we dan een lokaal konden huren en zo alvast de opvang konden starten. Ik heb daarvoor mijn directe omgeving gevraagd of zij een steentje konden bijdragen. Vanaf toen ging het eigenlijk vrij snel en wilden steeds meer mensen meehelpen.”
Inzamelacties & powerpoints
Een lokaal huren was slechts de eerste stap. El Fekri organiseert nadien nog verschillende inzamelacties om de renovatie, toegankelijkheid en de inrichting van het lokaal te verzorgen. “Tijdens één van die eerste activiteiten leerde ik Nadia kennen en zij wilde zich meteen als actief lid inzetten.” Nadia Saouti herinnert zich ook van dat begin: “Ik had een berichtje gelezen waarin Tafersit vermeld stond en dat alleen al trok mijn aandacht”. Net als El Fekri is Saouti’s familie daarvan afkomstig. “Hier in Antwerpen een solidariteitsactie voor Tafersit? Daar moest ik bij zijn. Toen ik aankwam, zag ik dat er vooral ondernemende vrouwen aanwezig waren, wat ik al helemaal de max vond.” Saouti nam aanvankelijk toch nog een afwachtende houding in. “Voor mij is professionaliteit belangrijk, maar toen ik Ouanissa hoorde, was ik verkocht. Haar powerpoint trok me over de streep (lacht). ”
“Ik stelde dan voor om een volgende vergadering bij te wonen en voordat ik het wist waren we twee handen op één buik,” gaat El Fekri verder. Sindsdien bestuurt Saouti mee.
Voor El Fekri zijn inzamelavonden nooit een doel op zich geweest, maar slechts onderdeel van een groter geheel. “Het geld inzamelen was een deuropener, maar ik keek al verder naar concrete uitwerkingen en noden in Tafersit zelf. Dat toont zich ook in onze projectbezoeken. Telkens we daarvan terugkwamen, hadden we weer een nieuwe pedagogische vraag mee van de begeleiders.” Zo richtte Tafersit Care een snoezelruimte in waarover de opvoeders eerst nog sceptisch waren, maar na het effect te zien op de kinderen en jongeren, overtuigd raakten van de sterkte ervan. Zij vroegen nadien meer informatie over ‘snoezelen en basale stimulatie’.
“Ons doel was om een pedagogisch project te realiseren met betaalde krachten en om zinvolle vrije tijd aan te kunnen bieden aan kinderen met een beperking,” verduidelijkt El Fekri. “En daar lijken we in te slagen.”
SENZO meets Tafersit Care
Het traject van Tafersit Care maakte binnen de kortste keren vorderingen. Saouti: “Dat dynamische werkt motiverend en omdat ik tegelijkertijd de ervaring had in SENZO vzw, zag ik hun bedachtzame houding als een welkome aanvulling.”
Op korte tijd slaagde Tafersit Care erin om met gerichte inzamelacties een lokaal te bemachtigen en in te richten; en een busje te regelen waardoor ze meer kinderen konden bereiken en gebruik konden laten maken van de faciliteiten. De organisatie trok de aandacht van de Marokkaanse overheid die de vereniging nu steunt door de volledige opbouw van een nieuw centrum. Ondertussen is de overheid via een aantal districten vragende partij voor vormingen. Dat is precies één van de kruispunten waar SENZO vzw en Tafersit Care elkaar ontmoeten.
“SENZO vzw kreeg ondertussen vrij snel vragen van andere organisaties en instellingen over hun cultuursensitieve aanpak omdat zij die kennis misten. Het geven van vormingen was dus al van in het begin een onderdeel van de werking,” legt Saouti uit. “En die expertise missen we bij Tafersit Care,” gaat El Fekri verder. “Omdat we altijd zo gericht waren op de praktische realisaties, hebben we nooit echt de nodige tijd genomen om een vormingsaanbod op te bouwen.”
Ook Saouti zelf die een tijdje met een been in beide organisaties stond, vormde een link die iedereen samenbracht. “Ik vond beide werkingen enorm waardevol en heb die fusie mee ondersteund, net omdat beiden elkaar kunnen aanvullen.”
De volgende stappen
De fusie tussen SENZO vzw en Tafersit Care kenmerkt zich door een behoud van eigenheid.
“Tafersit Care blijft verder werken aan dezelfde doelstellingen als voorheen, maar nu als onderdeel van SENZO vzw. Wij zijn het internationale luik van SENZO vzw en hebben daarin onze expertise,” vertelt El Fekri.
De toekomst van de organisaties belooft er dus één te worden van waardevolle uitwisseling tussen elkaar en versterking van elkaar. De wil en motivatie om in ieder geval verder te zetten en te groeien, is sterk aanwezig. Saouti: “We voelen ons op een magische wijze verbonden met Tafersit. De vruchtbare grond zond zijn zonen en dochters uit naar de verschillende uithoeken van de wereld. Hier in Antwerpen ontstond het idee om iets duurzaams terug te geven aan dat magisch dorpje.”
Het gesprek met El Fekri en Saouti maakt dan ook erg duidelijk wat de verdere plannen zijn met SENZO: de magie verderzetten.
