“Het leven in Letland was leuk,” vertelt Ilze. “Mijn huis was omringd door de natuur. Ik woonde op vijf minuten van de zee, en er waren veel bossen rond ons huis. Het weer hier in België is wel iets aangenamer dan het Letse weer”, vertelt Ilze. De financiële crisis gooide in 2009 in Letland voor veel mensen roet in het eten. Veel zaken sloten noodgedwongen de deuren, en Letland leed onder een leegloop. “Onze familie wilde zo snel mogelijk weg uit Letland. We kregen steeds meer een afstandelijk gevoel ten opzichte van het land.”
“Sinds de scheiding tussen mijn ouders toen ik 4 jaar was, is iedereen een beetje zijn eigen kant uitgegaan. Mijn vader zocht zijn geluk in Engeland, samen met mijn broer. Een van mijn zussen verhuisde niet veel later naar België voor haar werk en ontmoette er de liefde van haar leven. Mijn andere zus ging dan weer eerst naar Ierland, en vervolgens verhuisde ze naar België om dichter bij mijn andere zus te zijn.”
“Naar België komen was een spontane maar stressvolle keuze"
Zo bleven Ilze en haar moeder achter in een groot huis in Letland. Ze miste het warme gevoel van een gezin, tot haar twee zussen vanuit België belden met de vraag “Waarom komen jullie niet hier bij ons wonen?”
“Ik heb geen spijt van mijn keuze”
Ilze twijfelde niet en vertrok binnen de week naar België. Haar moeder vond het iets moeilijker om haar thuisland achter te laten, maar vertrok toch ook. Na enkele jaren apart te leven, is nu het grootste deel van het gezin in België. Ilze heeft drie jaar later nog steeds geen spijt van haar keuze. Ze heeft haar studies Toegepaste Economische Wetenschappen afgemaakt en is er zeker van dat ze de job van haar dromen zal vinden net zoals de andere twee zussen die mogelijkheid in België hebben afgedwongen.
“Naar België komen was een spontane maar stressvolle keuze”, blikt Ilze terug. “In één week tijd was alles geregeld, zat ik plots in het vierde middelbaar en leefde ik samen met mijn moeder en twee zussen in België.” Toch was België bij Ilzes aankomst in 2018 niet helemaal nieuw voor haar. Samen met een deel van haar gezin verbleef ze gedurende zes jaar op rij immers in ons land in de zomermaanden om het andere deel van hun gezin te kunnen zien. Ze beseften dat Ilze meer kansen zou hebben in België . “En België is een kleiner land dan Letland, dus ik kan me hier veel gemakkelijker verplaatsen. Ik kan mijn broer in Engeland vanaf hier ook gemakkelijker bezoeken.”
Leven in Letland
Ilze is ervan overtuigd dat als er geen crisis was geweest, haar gezin nog altijd in Letland zou wonen, ondanks de scheiding van haar ouders. “Maar België heeft mijn familie en mijzelf veel kansen geboden, en daarvoor zijn we België erg dankbaar. De mensen zijn hier heel vriendelijk en ik ben nooit gediscrimineerd. Misschien komt dat omdat ik Europees ben en vloeiend Engels spreek? Ik weet het niet, maar ik doe ook mijn best om de taal te leren en na 3,5 jaar begint het me te lukken.” Na bijna vier jaar veranderingen, zit de familie nu eindelijk in een stabiele situatie.
Deze week publiceert Kif Kif zes verhalen over mensen die naar België migreerden om
verschillende redenen: een veilig onderkomen, een nieuwe stap in hun professionele carrière, of om weer samen te zijn met hun gezin. Dit is deel 2 uit de reeks
De artikels kwamen voort uit een samenwerking tussen PXL Hogeschool Hasselt, MigratieMuseumMigration en Stampmedia.
© 2021 – PXL/StampMedia - Alessio Mazzei
