‘Many Voices One Love’ zamelt vanavond geld in voor het vluchtelingenkamp in Duinkerke. Initiatiefneemster Elisabeth Severino Fernandes en het team van Mama’s Open Mic strikten artiesten van verschillende pluimage, van Jeroen Perceval tot NoMoBS. Zij geloven in gelijke kansen voor iedereen: ”Er is one love die ons verbindt, en er zijn many voices die dat kunnen bereiken”.
Elisabeth Severino Fernandes is druk in de weer met de laatste voorbereidingen, maar neemt tijd om vurig haar visie te delen. Ze is tot het uiterste gegaan om een inzamelingsactie te organiseren, die dinsdagavond zal plaatsvinden in Het Bos. Op de affiche: tientallen artiesten. “Zij gaan al dan niet over het thema optreden. Iedereen heeft een steentje bijgedragen - many voices komen aan bod.”
Wie mogen we zoal verwachten on stage?
Er gaan allerlei soorten acts zijn. Juan Trukyman bijvoorbeeld, een artiest die een clown is van opleiding, maar ook een echte entertainer als gitarist. Schrijvers zoals Jeroen Perceval en Carmien Michels, de slamkampioene waarmee ik samen het evenement host. Er gaan ook verschillende hiphoppers zijn, met NoMoBS als uitschieter. De avond wordt besloten met dj-sets.
Een feestje bouwen voor de vluchtelingen – dat klinkt enigszins wrang.
Ik heb het gevoel dat heel veel mensen willen helpen, maar niet weten hoe. Doordat ze ook zo kunnen bijdragen, kunnen we bewustwording creëren. Er treden een voor een artiesten die allen op verschillende manieren over hetzelfde nadenken. Ik organiseer deze benefiet bovenal opdat de aandacht voor de problematiek niet zou verslappen. Ik wil niet aan mezelf vijftig jaar later uitleggen dat ik er niets aan gedaan heb.
Ga je ook zelf naar Duinkerke?
Ik ben er nog niet geweest, maar er zijn heel wat vrijwilligers die er elke zondag naartoe gaan en ongelooflijk veel werk verzetten. Ik wil ook graag helpen, maar niet voor de voeten lopen. Er zijn heel veel jongeren in Antwerpen, vaak moslims, die staan te springen om iets te doen. Dus zijn we aan het bekijken hoe we dat kunnen regelen. Misschien gaan we er wel eens heen met een groep artiesten om wat vreugde en plezier te verspreiden.
Wat drijft jou om dit initiatief op poten te zetten?
Simpel: het raakt mij. Ik denk dat het iedereen raakt die ouders of grootouders heeft die niet van hier zijn. It could have been us. Mijn ouders zijn ook op zoek gegaan naar een betere leven. Mensen kijken zeer hard neer op economische vluchtelingen, maar ze weten niet wat armoede inhoudt, en hoe fucked up het is om arm te zijn. Om geen medicijnen te kunnen kopen voor je kind, het niet naar een deftige school te kunnen sturen… Iedereen wil toch een betere toekomst voor zijn of haar kinderen?
Mijn ouders hebben dat voor mij gedaan. Zij hebben hard hun best gedaan, in een land waarin zij de taal niet spraken. Om mij en mijn zusje om ons een megatoekomst te geven. Het feit dat ik dit kan doen is doordat mijn ouders zich hebben opgeofferd en ver van hun familie zijn gaan wonen.
Tijd om iets terug te geven?
Het is het minste dat ik kan doen. Weet je, we hebben het hier zo comfortabel dat we de keuze hebben om alle miserie te negeren. Maar soms moeten we durven stil te staan bij situaties en in onze omgeving vragen: ‘Voel jij dat ook?’. Het is soms heel moeilijk om happy te doen, wetende dat er zoveel miserie is.
Ik werk nu in Brussel en ik zie dagelijks veel daklozen op weg naar mijn werk. Dat is zo hartverscheurend – gelukkig kunnen velen onder hen in opvangtehuizen terecht ’s nachts. Kun je je voorstellen dat er gezinnen met kinderen in Duinkerke zitten zonder medicijnen, verwarming, stromend water? Ik vind het absurd dat papieren belangrijker zijn dan een mensenleven.
Critici stellen dan: ze zijn niet verplicht daar te blijven.
Dat is even niet aan de orde. Misschien zouden die mensen inderdaad andere dingen kunnen doen dan in Engeland geraken, maar feit blijft wel dat ze er zijn en dat ze in mensonwaardige omstandigheden leven. Daar moet iets aan gedaan worden.
‘Many Voices One Love’, op dinsdag 9 februari in Het Bos. De inkom bedraagt 7 euro en de winst gaat integraal naar het vluchtelingenkamp in Duinkerke.
© 2016 – C.H.I.P.S. StampMedia – Kaoutar Lekraïchi
