Vertrouw op je dans en ontmoet onbevooroordeeld je duisternis!”; vertelt de dansbegeleider die tevens een master is in godsdienstpsychologie.
Onlangs beleefde ik een bijzondere sessie trancedans. Trancedans is fysiek bewegen op muziek. Hierbij verlos je jouw lichaam én geest van blokkades en ga je in op wat je hoort. Pas als je deze fase van bevrijding bereikt, ontplooit je fantasie op de mooiste beelden en gedachten. Bijzonder aan de trancedans die ik beleefd heb, is dat je danst terwijl je geblinddoekt bent. Nog meer bijzonder was het thema van de dans: “ontdekking van de duisternis”!
Vele culturen verbinden de duisternis met het kwaad en het licht met de goedheid. Vertrouw op je dans en ontmoet onbevooroordeeld je duisternis!”; vertelt de dansbegeleider die tevens een master is in godsdienstpsychologie. De rest is voor mij de knop omdraaien en ik ben vertrokken naar een innerlijke reis met mijn verbintenis met het licht en de duisternis.
Ik verdwaal in een vers uit de koran. Mijn gevoel spreekt:
Allah is het Licht van de hemelen en de aarde.
Hij is het Licht en Hij gunt mensen licht.
Zijn Licht lijkt op een nis met een lamp erin. De lamp bevindt zich in een glas.
Het glas schittert net als een stralende brandende ster dat gevoed wordt met olie van gezegende olijfboom; geen westerse noch oosterse olijfboom. De olie straalt uit zichzelf ook zou er geen vuur aan pas komen.
Licht op licht.
Zijn Licht en de jouwe.
Wonder boven wonder verschijnt mijn diep gewortelde geloof op de oppervlak van mijn ziel tijdens een niet typisch religieus ritueel. Ik hoor een vertrouwelijke lieve stem in mij: “Wijsheid is het reisdoel van de gelovige, neem het aan waar zij zich bevindt”. Ik luister naar mijn hart. Ik weet dat veel gelovigen dit niet kunnen maar ik voel me in staat God te kunnen beminnen in een Kerk, een Synagoge of aan de oever van de Maas of de Schelde. Heerlijk om out of the box te durven denken, nog heerlijker om out of the box te durven voelen.
Ik duik het duister in. Een vers verschijnt:
Die de waarheid verloochenen,
Hun daden zijn als een luchtspiegeling op een vlakte in de woestijn;
De dorstige denkt water te vinden totdat hij er aankomt. Daar vindt hij niets.
Hij komt daar zijn geweten en herinneringen tegen.
Ja, hij komt daar zichzelf tegen.
Reken maar af met je geweten.
Die de waarheid verduisteren,
Hun daden lijken op de duisternissen in de diepe zee.
Bedekt door lagen golven, laag boven laag,
Waarop donkere wolken doemen.
Duisternissen op duisternissen.
Als je jouw hand uitstrekt
Is het bijna niet te zien.
Er is geen licht
voor degenen die Allah geen licht geeft.
Ik star in het donker. Kan ik de verzen volledig herinneren? Het antwoord is niet belangrijk, ik citeer hier niet. Ik reflecteer.
Ineens besef ik dat het woord ‘licht’ in de koran uitsluitend in het enkelvoud voorkomt. Dit terwijl het woord ‘duisternissen’ uitsluitend in meervoud voorkomt.
Als je jezelf lichter voelt dan is alles wat achter je donker of grijs. Het voormalige licht is donker per definitie. Als je tot betere inzichten en besef komt, dan pas ontdek je dat jouw eerdere opvattingen minder goed zijn. Hier galmen de klanken van de dynamiek van duisternissen en het licht. Het geheel hoeft niet eens religieus geteld te worden. Het kan gaan om jouw eigen gedachten, gevoelens of gedrag. Plots begrijp ik waarom er veel duisternissen zijn en één enkel licht.
Zelfs de dans hoeft geen dans te zijn. Als moslim kun je gerust een vergelijkbare gevoel proberen te bereiken door je Sajda iets langer te houden. De Sajda is het ultieme meditatieve neerbuiging tijdens het Islamitisch gebed. Het lichaam steunt hierbij op het voorhoofd, de palm van de handen, de knieën en de tenen van je voeten. Zeven aanrakingspunten met de grond. Een fysieke stil blijven op de muziek van je ziel waarbij je jouw lichaam én geest verlost van blokkades en opgaat in wat je hoort; jouw innerlijke stem. Pas als je deze fase van bevrijding bereikt, bloeit je fantasie op met de mooiste beelden en gedachten. Denk eens, of beter gezegd, voel eens wat de nabijheid van je eigen duisternissen en je eigen licht voor jouw betekenen. Mediteer eens over de verzen die prettige gevoelens bij je doen zoals de koranverzen; 24:35 en 24: 39-40 of de andere talrijke voorbeelden in de koran waar het woord ‘licht’ voorkomt en/of het woord ‘duisternissen’.
Mijn trancedans loopt af. De dansbegeleider schenkt ons thee en vraagt ons om onze ervaring. Hoe kan ik mijn gevoelens verwoorden?
