Partijprogramma's doorgelicht: Vlaams Belang

Volgens haar partijprogramma verwerpt het Vlaams Belang racisme. Dat klinkt in eerste instantie als volgt: “Mensen van vreemde afkomst die zich loyaal opstellen tegenover Vlaanderen, onze wetten naleven en bereid zijn onze taal te leren, zijn voor het Vlaams Belang volwaardige Vlamingen.” Wanneer je wat dieper grasduint in dat partijprogramma zie je echter dat er weinig tot geen verschil is met het voormalige, ooit voor racisme veroordeelde, Vlaams Blok.

Wanneer het partijprogramma over de omgang met culturele minderheden spreekt, gebeurt dat soms op een uiterst xenofobe manier. Zo stelt men bijvoorbeeld dat er in Azië en Afrika “geen tienduizenden of zelfs honderdduizenden, maar miljoenen mensen op een gunstige gelegenheid [wachten] om hier hun geluk te komen beproeven.” Daarom pleit men ook voor een nulmigratie. Over oorzaken als structurele uitbuiting, geopolitieke conflicten en klimaatsverandering zegt men geen woord. Als verantwoording voegt men er echter wel aan toe: “[Zo’n visie] heeft niets met racisme, bekrompenheid of egoïsme te maken, maar alles met gezond verstand, zelfbehoud en een leefbare toekomst voor onze kinderen en kleinkinderen.” Een betwijfelbare stelling, zo blijkt uit de concrete beleidsvoorstellen.

Concrete beleidsvoorstellen

Op de eerste plaats vind je in het programma een resem voorstellen die je sowieso van deze partij verwacht. Enkele voorbeelden zijn inburgeringsexamens voor nieuwkomers om hun integratieniveau te bewijzen, afschaffen van UNIA, en strikte handhaving van Nederlands als voertaal in overheidsinstellingen.

Bijzonder pijnlijk wordt het wanneer men ziet hoe elke realiteit van racisme volledig wordt ontkend en men zich actief wil verzetten tegen elke mogelijkheid om discriminatie een halt toe te roepen.

Daarnaast zijn er ook een paar bijzonder inconsistente – en daardoor in zekere zin ook grappige – beleidsvoorstellen. Een eerste voorbeeld: aan de ene kant wil men dat alle nieuwkomers zich zo snel mogelijk aanpassen aan de Vlaamse normen en de waarden (lees: dat ze zich assimileren) maar tegelijkertijd wil men wel “fors besparen in het integratiebeleid.” Een tweede voorbeeld: men eist de stopzetting van subsidies voor etnisch-culturele organisaties om de Vlaamse identiteit te beschermen. Vermoedelijk zag men over het hoofd dat dit betekent dat Vlaamsgezinde organisaties zoals de Vlaamse Volksbeweging  even etnisch-cultureel zijn als alle andere en bijgevolg eveneens hun subsidies zouden kwijt spelen.

Minder grappig echter zijn de zeer vergaande voorstellen voor monoculturalisering: “Het Nederlands dient in Vlaanderen niet alleen de bestuurs-, onderwijs- en cultuurtaal te zijn, maar moet ook de omgangstaal zijn en blijven.” En “Het principe in de Grondwet inschrijven dat de Vlaams-Europese leidcultuur de enige publieke cultuur is in Vlaanderen.”

Ontkenning van racisme

Bijzonder pijnlijk wordt het wanneer men ziet hoe elke realiteit van racisme volledig wordt ontkend en men zich actief wil verzetten tegen elke mogelijkheid om discriminatie een halt toe te roepen. Zo stelt men onomwonden dat “de heksenjacht op zogenaamd ‘discriminerende’ verhuurders” moet stoppen. Niet alleen negeert men dus dat er in werkelijkheid tot op heden zo goed als niet gesanctioneerd wordt (en er dus in de verste verte geen sprake is van een heksenjacht), niet alleen doet men uitschijnen dat er in werkelijkheid geen probleem van discriminatie is, maar men maakt van de dader ook nog eens het slachtoffer: het probleem is volgens Vlaams Belang immers niet de discriminerende verhuurder en wel het antiracistische middenveld. “Geen praktijktesten,” schrijven ze dan ook kordaat, want voor hen betekenen die “een aantasting van de burgerlijke vrijheden”.

Bizar genoeg meent de partij op één specifiek vlak wel discriminatie en racisme te moeten aanklagen, namelijk, in het geval van positieve acties die ervoor moeten zorgen dat achtergestelde minderheden dezelfde kansen krijgen. “Positieve discriminatie is institutioneel racisme” stelt men dan. Men vindt dat het “onrechtvaardigheid, frustratie en spanningen” veroorzaakt en wil er dan ook een wettelijk verbod op.

Het is bijna te hallucinant voor woorden, maar volgens Vlaams Belang zijn witte Vlamingen dus de enige die racisme ondervinden en moeten zij daar dringend van gevrijwaard worden.

Islam & moslims

Er worden op de koop toe flagrant racistische voorstellen geformuleerd.

Doorheen dit alles worden moslims nog eens extra geviseerd. Ook op dat vlak zie je niet enkel de gekende voorstellen (zoals, bijvoorbeeld, een algemeen hoofddoekenverbod voor onderwijs- en overheidspersoneel) maar gaat men soms uitzonderlijk ver met voorstellen die geheel indruisen tegen de grondwet, zoals “de afschaffing van islamitische godsdienstlessen in het officieel onderwijs”, “het bannen van de islam uit gevangenissen: geen halal, imam, bidruimten of -momenten of islamitische lectuur meer” en zelfs “de intrekking van de erkenning van de islam.”

En alsof dat allemaal nog niet voldoende is, worden in het onderdeeltje ‘vreemdelingencriminaliteit stoppen’ op de koop toe flagrant racistische voorstellen geformuleerd: “Het verband tussen etniciteit en criminaliteit moet vrij onderzocht kunnen worden en mag niet langer in verband gebracht worden met racisme” en “met het oog op het opstellen van politiestatistieken moet er een gecentraliseerd registratiesysteem komen met opname van nationaliteit, afkomst en culturele achtergrond van daders.” Met andere woorden, voor Vlaams Belang is het niet alleen logisch dat men culturele achtergrond en criminaliteit met elkaar verbindt, men wil de overheid zelfs actief moeite laten doen om mensen met een familiale migratieachtergrond te stigmatiseren.

Een xenofobe en islamofobe visie op diversiteit

De visie van het Vlaams Belang op het samenleven in de hedendaagse superdiverse samenleving, vindt men grotendeels terug in het hoofdstuk “onze identiteit beschermen”, met ondertiteltjes als “opnieuw grenzen stellen”, “de Vlaams-Europese leidcultuur bevestigen”, “Islamisering stoppen” en “Ons erfgoed beschermen”. Dat maakt meteen duidelijk welke richting het uitgaat.

Voor Vlaams Belang is elke vorm van culturele diversiteit een groot gevaar. Het is iets wat men koste wat kost wil tegenhouden.

Voor Vlaams Belang is elke vorm van culturele diversiteit een groot gevaar. Het is iets wat men koste wat kost wil tegenhouden. Elke vorm van binnenkomende migratie moet een halt toegeroepen worden. En wie reeds aanwezig is moet zo sterk mogelijk geassimileerd worden. Er is geen ruimte voor de taal en cultuur van minderheden, behalve in de beslotenheid van hun eigen huis.

Opnieuw worden moslims daarbij extra geviseerd. Het programma stelt “dat de helft van de moslims in dit land fundamentalist is.” Islam wordt voorgesteld als een groot, sluipend gevaar, dat niet alleen onderdrukkend is voor moslims maar ook alle anderen in de samenleving aan hun archaïsche geloof wil onderwerpen. Men roept bijgevolg niet alleen op tot het stoppen van elke financiële ondersteuning van islamitische organisaties en een draconische controle van islamitische groeperingen, maar pleit ook expliciet voor “een de-islamisering van onze samenleving.” Dit is wel een heel expliciet voorbeeld van islamhaat.

Conclusie

Het spreekt voor zich dat het Vlaams Belang op geen enkele manier rekening houdt met de stem van het antiracistische middenveld. Integendeel, op zo goed als alle punten, gaat men er zelfs actief tegen in. Ondanks enkele (mediatieke) pogingen van het Vlaams Belang om zich van racisme te distantiëren en aanvaardbaarder over te komen, maakt hun eigen programma het dus onmiskenbaar duidelijk: ze blijven nog steeds de zeer problematische partij die ze altijd waren. Niet alleen wordt de dagelijkse realiteit van racisme volledig ontkend, niet alleen stelt men zich uiterst xenofoob op, niet alleen staat men vijandig tegenover één specifieke religieuze groep, men doet zelfs enkele expliciet racistische voorstellen.