Er is dan ook nood aan een maatschappelijk debat over hoe we omgaan met voedseloverschotten
Dagelijks worden tonnen voedsel weggegooid door producenten.
Op jaarbasis zou het over 500.000 ton voedsel gaan met een prijskaartje van 1,4 miljard. Wetende dat het armoedecijfer in België geschat wordt op zo'n anderhalf miljoen mensen of zo'n 14,7% van de bevolking, is dit schokkend. Haaks tegenover deze vorm van voedselverspilling staat blijkbaar dat je deze weggegooide goederen niet zomaar mag meenemen. Steun mee de veroordeelde skipper Steven "muffin" De Geynst en klaag onze massale voedselverspilling aan. Dagelijks worden tonnen voedsel weggegooid door producenten.
Op jaarbasis zou het over 500.000 ton voedsel gaan met een prijskaartje van 1,4 miljard. Wetende dat het armoedecijfer in België geschat wordt op zo'n anderhalf miljoen mensen of zo'n 14,7% van de bevolking, is dit schokkend. Haaks tegenover deze vorm van voedselverspilling staat blijkbaar dat je deze weggegooide goederen niet zomaar mag meenemen. Op 04 mei 2011 werd 'skipper' Steven De Geynst veroordeeld voor het “stelen” van twee zakken weggegooide muffins uit een vuilniscontainer van een grootwarenhuis. Het verdict: 6 maanden met uitstel, voor een periode van 3 jaar. Een onbegrijpelijke rechtsvervolging ,met een onaanvaardbaar vonnis. Helaas is Steven niet de enige die wegens skippen vervolgd werd. In maart 2009 vloog de Lappersfortbezetter “Ollie” een maand effectief de Brugse gevangenis in, een maand later ondergingen 2 andere Lappersforters ,Sophie en Pietrie hetzelfde, zij verdwenen ook in de cellen van het Penitentiair Complex Brugge met de aanklacht : diefstal. Is het niet bizar dat een goed waarvan afstand wordt genomen, in dit geval voedsel, niet mag worden gerecupereerd? Wetende dat wij als consument zélf ¼ van de prijs van dit weggegooide voedsel mee betalen, maar dat wij uiteindelijk zélf geen inspraak hebben over wat er met ons meebetaalde ‘voedselafval’ mag/moet gebeuren? En dit terwijl een groeiende groep omwille van armoede uit noodzaak beroep moet doen op voedselbanken. Het is dan ook pervers dat die warenhuizen binnen een paar maand de consumenten zullen oproepen om voedsel te kopen voor de armen en ondertussen goed voedsel zullen blijven weggooien.
Er is dan ook nood aan een maatschappelijk debat over hoe we omgaan met voedseloverschotten. Er bestaan wel degelijk goede voorbeelden die ten goede komen aan de allerarmsten: in België hebben een aantal krakers afspraken met lokale supermarkten rond verwerking van voedsel, waarom wordt er niet gewerkt naar een algemene richtlijn geldend voor alle warenhuizen? Het zou de voedselafvalberg drastisch verkleinen en mensen in nood ten goede komen. Uiteraard moet de politiek hier ook een inspanning voor doen! Om een voorbeeld te geven dat dit wel werkelijk mogelijk is: In Brazilië wordt voedsel door volkskeukens op grootschalige manier verwerkt. Zoals reeds gezegd: Doordat de leverancier de kostprijs van de overschotten doorrekent aan de klant, wordt de prijs kunstmatig hoog gehouden. Anders gesteld: de klant betaalt voor afval dat de producent zelf organiseert.
Ook de klant gaat hierin niet vrijuit. Er worden door de consument maar weinig vragen gesteld rond de werkelijke kostprijs van voedsel. Een regelgeving die handelaars er toe zou verplichten openheid te geven over hun kost/prijsberekening bestaat er momenteel niet. Onderdelen van de totale prijs in % op de verpakking zou een eerlijke optie kunnen zijn, zodat wij als consument weten hoeveel we betalen op onze producten qua inzet personeel, vervoer,…Momenteel is de klant vooral geïnteresseerd in hoe het product er uit ziet.
Men kan zich ook vragen stellen bij de criteria voor vervaldata die het Internationaal Voedselagentschap hanteert. Dienen deze de volksgezondheid of het belang van de voedsellobby? Rudi Smis, directeur van Samenlevingsopbouw Antwerpen stad reageert: “Samenlevingsopbouw pleit voor een uitgebreid netwerk van sociale kruideniers en plaatselijke voedselcircuits waar producenten voedsel produceren voor de lokale markt. Hierdoor wordt niet enkel de prijs gedrukt zodat iedereen aan een betaalbare prijs voedsel kan kopen. Dit biedt een oplossing voor de vele voedseloverschotten.” Steven De Geynst heeft ondertussen beroep aangetekend tegen het vonnis.
De zaak zal nu verhuizen naar het Hof van Beroep te Gent. Om Steven financieel te ondersteunen inzake de advocaats/gerechtskosten werd er een solidariteitsfonds opgericht. Iedereen kan vrijblijvend een donatie overmaken op volgend rekeningnummer: 363–0491356–91. Deze platformtekst kwam mede tot stand door Samenlevingsopbouw Antwerpen. Ondertekenaars: Samenlevingsopbouw Antwerpen, Tutti Fratelli, 'DAK' - Daklozen Aktie Komitee (Antwerpen), Indymedia Antwerpen, BASTA!, Wereld Sociaal Forum, ÉGALITÉ, CLEA (Comité pour la liberté d'expression et d'association),Egalité Sans Guillemets asbl,Daklozenfront (Brussel-Vlaanderen-Wallonie) Personen die graag in eigen naam de platformtekst ondertekenen kunnen dat hier:
