Ik ben ervan overtuigd dat de allochtone gemeenschap op vele niveaus te weinig van zich laat horen. Daarvoor hoeft ze enkel niet afhankelijk van de media te zijn. Het is te gemakkelijk om de media altijd als de grote zondebok naar voren te schuiven.
O. publiceerde een open brief als reactie op Saskia's column in De Morgen van donderdag 12 april. Hieronder haar reactie op die brief:
Dag Orlando –
Dank je voor je uitgebreide reactie. Ik kan me voorstellen dat het enorm frustrerend is als je die niet eens kan plaatsen op de site van De Morgen, net zoals ik me probeer voor te stellen hoe moeilijk het moet zijn om afgewezen, genegeerd of beledigd te worden omwille van je afkomst.
En toch zijn er Belgen met goede bedoelingen. Net zoals er welwillende allochtonen zijn die actie ondernemen. Eergisteren was ik toevallig op een optreden van Merdan Taplak waar allerlei mensen gewoon naar muziek kwamen luisteren. Is hij een allochtoon, een demi-allochtoon, een volbloed belg? Geen idee. Ik trad zelf al op bij Nuff Said en vond die organisatie te gek: open, vlot programma, goedgebekte presentatrice, stand-uppers met een kritische blik op belgen én zichzelf. We want more!
Er zijn echt wel mensen die bruggen willen bouwen maar dat – zoveel is duidelijk – is absoluut niet evident. Je kan mij niet verwijten dat ik in Borgerhout woon en daar mijn ogen opentrek én ook een mea culpa sla. Non-communicatie komt van twee of meer kanten. Ik kom regelmatig in wat heet progressieve, tolerante middens en ik stel gewoon vast dat onder andere de mix Marokkanen-Belgen geen evidentie is. Hoeveel allochtonen kennen ik en mijn kennissen, omgekeerd hoeveel kennen er ons? Nochtans zijn we ongeveer met dezelfde aantallen. Waaraan ligt dat? Is het de schuld van Marokkanen dat ze niet snel in een of ander hip Antwerps café komen? En waarom zal een autochtone vrouw niet snel iets gaan drinken in een theehuis met enkel allochtone mannen?
Daar zijn geen eenvoudige antwoorden op te geven. Wat ik in mijn stuk wilde doen, was een pijnpunt aanraken en een oproep doen tot meer communicatie. Kortom, het feit dat wij elkaar nu brieven schrijven, toont dat we supergoed op superkleine schaal bezig zijn.
Ik vind het niet correct om alle schuld af te schuiven op de intolerante belgen en de discriminerende belgische media. Ik blijf er bij: volgens mij komt er te weinig initiatief van het grassroots level. Ik besef ook wel dat het je prioriteit niet is om een potje over de plaatselijke autodrempels te discussiëren als je net uit oorlogsgebied komt en de taal nog niet spreekt. Maar daarnaast bestaat nog een hele groep van mensen, de grootste groep, die hier zijn geboren en die in mijn ogen allemaal even volwaardige burgers zijn van onze maatschappij.
Ik ben ervan overtuigd dat de allochtone gemeenschap op vele niveaus te weinig van zich laat horen. Daarvoor hoeft ze enkel niet afhankelijk van de media te zijn. Het is te gemakkelijk om de media altijd als de grote zondebok naar voren te schuiven. Ik blijf erbij: de beste remedie om zelfs de meest hardleerse racist te bekeren, speelt zich af op het niveau van het dagdagelijkse. Taal is daarbij cruciaal, en respectvolle omgangsvormen.
Ken je de Gazet van Borgerhout? Het is een initiatief van een heel geëngageerde man die via het maken van korte nieuwsfilmpjes de sociale cohesie wil bevorderen. Dat probeert hij in Borgerhout, met een verbazingwekkend professionele berichtgeving over plaatselijke actua. Hij wil graag een nieuwsuitzending maken met een allochtone vrouw als nieuwsanker. Wel, hij vindt er geen. Er zijn heel wat enthousiaste vrouwen die zich aandienen maar als hij hen vertelt dat onderwerpen als homoseksualiteit ook in de nieuwsitems kunnen voorkomen, haken ze af. Hoe verklaar je dat? Idem voor de plaatselijke politiek. Het blijkt aartsmoeilijk te zijn, ook voor linkse, actief allochtonen zoekende partijen, om kandidaten te vinden. Waaraan ligt dat? Vanwaar dat gebrek aan engagement?
De vertegenwoordigingscijfers van allochtonen in media zijn inderdaad dramatisch, en ze gaan zelfs achteruit. De VRT beweert dat ze actief inspanningen leveren maar dat het moeilijk is om goede allochtone mensen te vinden. Zoiets kan je toch niet over je heen laten gaan. Als bepaalde groepen vinden dat ze te weinig aan bod komen in de media, investeer dan in opleidingen om mensen klaar te stomen. Wacht niet gewoon op een initiatief van de overheid.
Mijn voorstel voor een terugkliklijn was uiteraard niet ernstig bedoeld en kon je met een serieuze korrel zout nemen. Concreet zoiets opstarten zou ridicuul zijn. Volgens mij blijft de communicatie en het initiatief vanuit de allochtone gemeenschap echt te beperkt en te defensief. Toon dat het jullie menens is om ook bruggen te bouwen. En volgens mij zullen media dan wel volgen. Bvb: onlangs was er op het nieuws een item over een moskee in Mechelen die een opendeurdag hield. Zoiets is toch enorm bevorderend.
En wat die discriminatie betreft, zoiets vind ik uiteraard ook onaanvaardbaar. Dat moet actief bestreden worden. Ik vind ook dat er nood is aan meer allochtonen in de beter betaalde jobs. Maar ik vind het ook jammer dat te veel allochtonen hun kinderen niet meer stimuleren om harder te werken op school en verder te studeren. Hoe komt het dat allochtonen doorgaans stukken lager geschoold zijn dan autochtonen? Dit verschil aanpakken zou toch ook een prioriteit moeten zijn. Ook hier: de overheid speelt hierin een grote rol, maar de betrokkenen zelf ook.
Al bij al, Orlando, kan je toch niet ontkennen dat de uitwisselingen tussen allochtone en autochtone bevolking zeer ondermaats is. Als we uit die patstelling willen raken, zal iedereen uit zijn kot moeten komen.
In alle groepen heb je actieve voortrekkers en zwijgzame volgers. Wel, ik vind dat die voortrekkers niet genoeg trekken. En dat de zwijgende massa net iets te hard zwijgt.
