Gisterenochtend deden wij een voorstel om uit de impasse in de zaak over het visum van de Syrische familie te geraken. We stelden aan de regering voor om een zogenaamde laisser passer (“doorgangsbewijs”) af te leveren. Door dit aan de regering te vragen, en niet aan de staatsecretaris, was dit een poging om de sereniteit terug in het debat te brengen. Het gaat immers over een dossier met definitieve en uitvoerbare rechterlijke uitspraken, waar de staatssecretaris geen uitvoering aan geeft en over een gezin met kleine kindjes die zich in de hel van Aleppo bevinden.
Geen concreet en ernstig tegenvoorstel van de regering
Gisterenavond bereikte ons via de media het tegenvoorstel van de regering, die het dossier dus naar zich toe heeft getrokken. Een concreet voorstel kwam er evenwel niet, wel de mededeling dat het gezin, net als alle Syriërs, de mogelijkheid heeft een visum voor Libanon te vragen.
Wij herinneren eraan dat het gezin dit weekend slachtoffer werd van kogelinslagen in het appartement waar zij verbleven. Zij zijn gelukkig niet gewond, maar vrezen voor hun leven, nu de oorlog voortwoedt om hen heen.
De mededeling over een mogelijk Libanees visum werd aan onze cliënten voorgelegd, die hierop niet kunnen ingaan. De situatie voor Syrische vluchtelingen in Libanon is bijzonder schrijnend.
Het volstaat te verwijzen naar wat experten hierover zeggen. Charlotte Vandycke, directeur van Vluchtelingenwerk Vlaanderen: "Het voorstel van onze regering gaat totaal voorbij aan de realiteit op het terrein. Libanon heeft niet eens het verdrag van Genève ondertekend. Met anderhalf miljoen Syrische vluchtelingen, is Libanon het land dat momenteel het hoogst aantal vluchtelingen per inwoner opvangt. Opvang in de regio kan maar zolang veiligheid verzekerd wordt. En dat is voor Libanon niet het geval. Momenteel leeft 70% van de Syrische vluchtelingen in Libanon onder de armoedegrens. "
Vooral voor de kinderen is de situatie totaal onaanvaardbaar en kan de veiligheid niet gegarandeerd worden.
Wij kunnen dus niet anders dan blijven aandringen op afgifte van een visum.
Dwangsom wordt overgemaakt aan armoedeorganisaties
Wij nemen nota van de houding van de regering, die weigert gevolg te geven aan uitvoerbare beslissingen van de Raad voor Vreemdelingenbetwistingen en het Hof van Beroep, en zijn genoodzaakt het enige drukkingsmiddel dat de familie nog heeft in te zetten.
Een dwangsom moet beschouwd worden als een sanctie. De Belgische staat heeft geen keuze tussen enerzijds de som te betalen of anderzijds het visum af te geven. De Belgische Staat moet een visum afleveren. Zoniet wordt zij gesanctioneerd. Vanaf nu neemt de deurwaarder het dossier van ons over met het oog op het innen van de dwangsommen.
Zoals reeds aangekondigd zal het Syrisch gezin in dat geval het geld wegschenken aan het Netwerk tegen Armoede. Frederic Vanhauwaert, algemeen coördinator Netwerk tegen Armoede, schreef in een opiniestuk dat hij dit geld aanvaardt:
“Het geld kunnen wij in onze 60 verenigingen heel goed gebruiken om meer mensen uit hun isolement te halen, hen te versterken en opnieuw perspectief te geven. Om samen met hen de strijd aan te gaan tegen de stijgende kinderarmoede, in de strijd voor kwaliteitsvolle en betaalbare huisvesting, in de strijd voor een toegankelijke rechtsbedeling, ...”
Wij hopen evenwel dat er alsnog respect opgebracht kan worden voor de arresten die uitvoerbaar zijn, en dus dat een visum voor dit ene gezin wordt afgeleverd.
Mieke Van den Broeck
Advocate
