Het Westen is niet meer de gateway voor contact noch de gatekeeper voor talent
47soul is de naam van de band. Tareq Abu Kwaik a.k.a. El Far3i, Hamsa Arnout (ook bekend als El Jehaz), Walaa Sbait en Z the People, zijn de leden van de band. Shamstep, zo heet hun muziekstijl. Sham refereert naar Bilad Al-Sham, de prekoloniale naam van een regio waar Libanon, Syrië, Palestina, en gedeeltelijk ook Jordanië, Irak en Turkije deel van uit maakten. Hoewel de band vandaag Londen gebruikt als uitvalsbasis, is Al-Sham de gemene deler, want alle bandleden maken deel uit van de “groot-Palestijnse diaspora”.
De band werd opgericht in Amman, Jordanië. Daar hebben ze hun eerste shows gespeeld in 2013. “Jordanië heeft een rijke maar ook ondergewaardeerde underground scene. Met veel bands die heel innovatief bezig zijn, maar vanuit het Westen gezien worden als exotisch of als een imitatie van foreign genres, zoals rock of reggae. Maar ze eisen een stijl op en maken daar gebruik van om hun boodschap te brengen, op exact de manier dat ze die willen brengen. Dat begrijp je eens je voorbij je vooroordelen naar hen kijkt”, zegt Z, aan de telefoon. “Op plaatsen waar een strijd plaats vindt, ben je verplicht om te creëren. En met een doel: kunst om de kunst is vaak geen optie. Je vertrekt vanuit een noodzaak en dat maakt ruimte voor creativiteit. Palestijnse muzikanten komen veel hindernissen tegen. Ruimte is ons niet toegelaten, dus we doen beroep op underground venues en illegale fuiven”, zegt Walaa, ook aan de lijn.
Al snel kregen ze concertaanbiedingen in Londen. “Walaa ging een Master in Applied Theater volgen in Goldsmiths, so we all followed to help him apply his theatre”, lacht Z met zijn collega. “Het ging over drama en hoe het in te zetten voor educatieve en sociale doeleinden. Maar dat is nu mijn bijdrage aan 47soul. Ieder van ons heeft andere talenten en we proberen die samen te brengen”, legt Walaa verder uit. Ze hebben voor het eerst contact met elkaar gehad op het internet. Z woonde in Washington, Walaa in Palestina, Tareq en Hamsa in Amman. En ze waren onder de indruk van elkaars solowerk. “We zijn allemaal verbonden door onze skills en werkvelden”, zegt Walaa. “We’re all natural born entertainers”, voegt Z the People toe. En dat kan je al zien in hun video’s.
“Onze missie is authentieke muziek maken. In het verlengde van Arabische Dabke muziek”, zegt Z. Walaa bouwt daar verder op: “We maken even goed muziek over liefde als over sociale problemen. Over Palestijnen als derderangsburgers in Israël of over het leven van de diaspora. Over eendracht, over vieren, over rouwen”. Terwijl mensen van elders zo vaak gereduceerd worden tot hun problemen en tekortkomingen, herinnert Walaa ons dat we allemaal mensen zijn.
Op dezelfde manier kunnen we 47soul niet los zien van de huidige realiteit van de muziekwereld. Omar Souleyman in samenwerking met Four Tet, Baaba Maal in samenwerking met The Very Best, Damon Albarn in samenwerking met Toumani Diabaté en andere Malinese muzikanten. Het is een samenwerking die anders functioneert dan in de vroege jaren van de zogenaamde world music. Toen ging het over ontdekkingen: Peter Gabriel had muzikanten ontdekt in West-Afrika, Paul Simon deed hetzelfde in Zuid-Afrika. Tegenwoordig gaat het over samenwerkingen tussen gelijken, zij het in een internationale context, of in de context van de diaspora. “Het gaat veel verder dan dat. Het Westen is niet meer de gateway voor contact noch de gatekeeper voor talent. We hangen niet meer van het Westen af om kennis te maken met elkaar. Er zijn zo veel gelijkenissen tussen onze muziek en Latijns-Amerikaanse genres, bijvoorbeeld. Exact dezelfde ritmische basis. Het publiek heeft ook dezelfde feeling op de dansvloer. We worden stilaan bewust van elkaar en de links tussen de Afrikaanse, Arabische, Aziatische en Latijns-Amerikaanse werelden” zegt een geïnspireerde Z.
Z ziet ook dat Europa als melting pot een groot potentieel heeft. “In Londen oogsten we anderzijds de voordelen van de misdaden van de koningin: je kan een muzikant uit Bangladesh zien spelen naast een muzikant uit Soedan en een andere uit Palestina. Ze wonen nu in dezelfde buurt als gevolg van imperialistische plunderingen. Daar moeten we dus ook gebruik van maken. Londen is in dat opzicht een unieke plaats en we profiteren daar ten volle van. In Washington, bijvoorbeeld, heb je een heel gesegregeerde scène. Een band met witte en zwarte muzikanten die voor witte en blanke mensen speelt is redelijk zeldzaam. Of een Latino band die voor een Arabisch publiek speelt. Fusie is minder frequent”.
Hun eerste E.P., getiteld ShamStep, werd mogelijk gemaakt dankzij een geslaagde crowdfunding actie. Naast concerten in de UK en de rest van Europa, zijn ze momenteel bezig met de opname van nieuw materiaal.
47soul staat op 01.04 in CC Berchem en op 02.04 in C-mine in Genk, als deel van ‘Nuff Said. Ook op het programma: Dian Liesker, Rodaan Al Galidi en Glenn Wool. Johan Petit en Erhan Demirci zijn de MC’s van dienst.
