Beste Vlaming, zet in 2014 alsjeblieft deze plaat af
Teleurgesteld. Of triest. Nee, neem maar teleurgesteld. Zo voel ik me min of meer, daags na de gemeenteraadsverkiezingen van 14 oktober. Wie of wat de verkiezingen gewonnen heeft, zal me nu even worst wezen. Waar ik mij nu het hoofd over breek, is de richting die onze maatschappij is ingeslagen. De ‘weg van de verandering’ lijkt voor de Vlaming die van de verrechtsing te zijn. De verstarring. Triestig.
Nadat ik met veel plezier mijn burgerplicht vervuld had, stemde ik af op de openbare omroep. Resultaat na resultaat sijpelde binnen. Hoewel partieel, gaven de uitslagen meteen de tendens weer. De lamentabele scores van Vlaams Belang waren een verwachte, doch aangename verrassing.
De extreemrechtse partij is niet verdwenen, maar ze lijkt wel haar maatschappelijk draagvlak kwijtgespeeld te zijn. Na de campagne die ze gevoerd heeft, verdient ze dat ook. De Vlaming leek het, eindelijk, begrepen te hebben. De oplossing van alles wat fout gaat in de samenleving ligt niet in de intolerantie tegenover armen, immigranten en jongeren.
Voor 14 oktober hoopte ik vurig dat Vlaanderen niet de Europese tendens zou volgen. Griekenland zag rechts sterker worden, het Italiaanse populisme won aan populariteit en in Frankrijk behaalde het extreemrechtse Front National al bij al geen slecht resultaat. Die hoop nam toe door de barslechte scores van ‘Eigen volk eerst’. Helaas.
Ik zal niet zo arrogant zijn te zeggen dat de Vlaamse kiezer een slechte keuze gemaakt heeft. Dat laat ik over aan uittredend burgemeester van Aalst, Ilse Uyttersprot. De democratie is wat ze is en daar plukken we om de zoveel jaar de vruchten van. Al durven die vruchten wel eens verdomd zuur te zijn.
Het zal wel aan mij liggen. Misschien ben ik naïef. Of gewoon onnozel. Maar ik geloof niet in het discours dat de laatste weken gevoerd werd, door politici en door ‘de Vlaming’. Camera’s op elke hoek van de straat en GAS-boetes voor twaalfjarigen. ‘De Walen’ die de Vlaamse kassa leegzuigen. De idee dat lokale verankering een argument is om de federale overheid te bedreigen.
Dat alles lijkt echter op een enorme maatschappelijke consensus te kunnen rekenen. De maatschappij is er duidelijk van overtuigd dat gratuite wetgeving en de demonisering van anderen de beste reactie is op de problemen. ‘Eigen volk eerst’ is na 14 oktober uit het cordon sanitaire gehaald en bestijgt binnenkort de burgemeesterstoel in veel Vlaamse gemeenten.
Toch blijf ik hopen, ook al is het naïef of onnozel. Ik hoop dat in 2014 de Vlaming beseft dat het anders kan. Dat de echte kracht van verandering niet ligt in meer rechts en meer verstarring, maar in verdraagzaamheid. Vandaar mijn oproep: Beste Vlaming, zet in 2014 alsjeblieft deze plaat af.
© 2012 – StampMedia – Gunther Malin
