Haat u mee?

Krijgsgeroffel in de pers en in de politiek tegen sharia4belgium. Een gedroomd onderwerp om de aandacht af te leiden van de echte problemen en een paar democratische waarden van de tafel te vegen.

Op de voorpagina van onze massabladen wordt op 8 juni stemming gemaakt. Het Laatste nieuws over Belkacem: ‘Hij moet nu snel land uit’. La Dernière Heure: ‘Sharia4Belgium: et maintenant… expulsez-le!' Dat is geen zakelijke berichtgeving meer, laat staan analyse. Dit zijn oproepen. De agressie die zich normaal in het voetbal uit, lijkt over te slaan naar de politiek. We horen de stem van het geërgerde en getergde Belgische volk: hoera roept het via het internet bij de arrestatie van Belkacem, in allerlei variaties.

Nog volgens Het Laatste Nieuws zegt N-VA-topman Bart De Wever: ‘Belkacem moet zo snel mogelijk in Marokkaanse gevangenis’. De krant citeert premier Di Rupo in het parlement: ‘Wie aanzet tot haat en geweld heeft geen plaats in onze samenleving.’ Er wordt gewerkt aan de verwijdering van de onverlaat: ‘Justitieminister Turtelboom liet weten dat het parket-generaal in Antwerpen werkt aan een “sterk dossier” om de man – Marokkaan van geboorte – de Belgische nationaliteit weer te ontnemen. Pas dan kan België, dat geen landgenoten uitlevert, de voorman van Sharia4Belgium terugsturen naar zijn geboorteland.’

Verbieden lost niets op

De stemmingmakerij van de massabladen werd gecounterd in de intellectuelere media. Daar kon je o.a. lezen dat het verbieden van de groep waarschijnlijk geen oplossing is, want het is eerder een netwerk dan een organisatie, en zelfs een organisatie kan onder een andere naam weer opstaan, zoals iedereen weet.

Tussen de interessante kritische commentaren op het tromgeroffel blonk die van Rik Van Cauwelaert in Knack uit: ‘Na de door Sharia4Belgium gestuurde opstootjes in Molenbeek tuimelen Franstalige en Brusselse politici plots over elkaar om toch maar met de strafste verklaringen uit te pakken over het hoofddoekenverbod, de invoering van de inburgeringscontracten en het buiten de wet stellen van organisaties als Sharia4Belgium.’ Het opbod aan stoere verklaringen beantwoordt aan een pijnlijke negatie van de sociale problemen waar Brussel mee kampt, en waar de politiek geen oplossing voor wil vinden. Het verbieden van sharia4Belgium zal die problemen niet oplossen.

Maar de terug naar de massapers. Het Laatste Nieuws stelt zich al voor hoe het zal zijn als Belkacem, na het verlies van zijn Belgische nationaliteit, wordt uitgeleverd aan zijn geboorteland: ‘In Marokko zal hij niet al te lang moeten nadenken over wat hij met zijn leven wil aanvangen – de kans is groot dat de politie hem al op de luchthaven zal opwachten om hem in de gevangenis te gooien. Belkacem werd er in 2010 bij verstek veroordeeld tot acht jaar cel voor drugshandel. Een straf die hij er tot zijn laatste dag zal moeten uitzitten in belabberde omstandigheden.’ Dat vindt de krant prima, en de meeste lezers blijkbaar ook, te oordelen naar de reacties op het internet.

Hij haat, ik haat, wij haten

De normale democratische reflex dat je iemand niet kan uitleveren aan een land dat zijn gevangenen foltert en waar de rechtspraak gecorrumpeerd is, ontbreekt bij de krant. Integendeel, de tekst is gebaseerd op leedvermaak, op haat. Acht jaar tot op de laatste dag, en in belabberde omstandigheden, prima! Bovendien: het afnemen van de nationaliteit is problematisch, omdat je daardoor mensen met een dubbele nationaliteit in feite een tweederangsnationaliteit geeft, één die kan afgenomen worden om je het land uit te zetten. In theorie kan je ook van burgers die alleen maar Belg zijn de nationaliteit afnemen, maar die kunnen niet worden uitgewezen. Een brave Belg als Dutroux is beter beschermd dan een lastpost als Belkacem, merkte iemand op.

En haat? De veroordeling van Belkacem wegens o.a. haatpraat vond ik maar raar. Natuurlijk is wat hij zei over mevrouw Morel tactloos en onbeschoft, maar een oproep tot geweld kan ik er niet in zien. En de katholieke kerkleider Monseigneur Léonard kan ongestraft lelijks zeggen over homo’s in het algemeen, zonder dat het gerecht zich daarom bekommert.

Verder is haat, naast seks en commercie, één van de grote drijfveren achter de communicatie op het internet. Ik las onlangs nog iets over een bekende Vlaamse filosoof (met wie ik het grondig oneens ben, maar die ik een integer mens acht, al doet dat er niet toe, omdat ook niet-integere mensen recht hebben op een correcte behandeling). Dat ging zo: ‘Maar er is hoop.

Vermeersch heeft een wilsbeschikking ondertekend dat hij zich onmiddellijk laat euthanaseren als hij tekenen van dementie bij zichzelf vaststelt. Alleen maken mensen als Dirk Verhofstadt en Johan Braeckman (ook zo’n 'wetenschapsfilsoof') hem wijs dat hij nog weet welk boek hij gisteren aan het lezen was. Gezien zijn BMI zou zijn "waardevol sterven" voedsel vrijmaken voor 12 armen in België en 24 armen in het droogtegebied Zuid-Ethiopië, Somalia, Noord-Kenia.’

Dat is niet de ongekuiste stem van het volk, maar een polemiek tussen intellectuelen. De hatelijkheden van Belkacem zijn eigenlijk niet zo ongewoon, en niet eigen aan ‘moslimextremisten’. Dat verontschuldigt ze natuurlijk niet, maar het relativeert ze.

Islamofobie is springstof

Relativering is ook nodig bij het zogenaamde extremisme of radicalisme, waar minister van binnenlandse zaken Milquet gewichtig over doet. De Staatsveiligheid moet natuurlijk in de gaten houden wie kalasjnikovs verzamelt of zakken ammoniumnitraat in de kelder zet, en niet-moslims honden noemen is niet te tolereren. Net zomin als impliciete of expliciete oproepen om met politieagenten te vechten. (1)

Maar de radicalismebestrijding à la Milquet strekt zich niet uit tot de islamofobie binnen de eigen partij of bij een extremistische partij als de MR, die de grondwettelijk gegarandeerde godsdienstvrijheid probeert uit te hollen. Zolang er een antiboerkawet is, zolang er tegen de hoofddoek geageerd wordt door scholen, partijen of bedrijven, zolang er aan alle kanten islamofobie gekweekt wordt, is er nood aan méér radicalisme. Democratisch radicalisme. Aan democracy4Belgium.

(1) Ondertussen blijft het wel nodig het optreden van de politie kritisch te bekijken. Ik heb alle begrip voor haar moeilijke en gevaarlijke werkomstandigheden - terwijl ik dit schrijf loopt het bericht binnen dat twee politiemensen werden neergestoken in Molenbeek, wat misschien losstaat van de problematiek die hier aan de orde is. Maar de politie moet wel haar zelfbeheersing bewaren. Op een video van mediane tv kan je zien hoe een politieagent door het lint gaat, en door zijn collega's moet worden gekalmeerd. Wat het lastigvallen van nikabdraagsters alleen maar omwille van hun nikab betreft, dat zou beter stoppen. Wegkijken is wijs. Slimme politieagenten weten dat.