LEVE DE REVOLUTIE!!!

Dinsdag 25 januari 2011 Sms om 12u ’s middags: we are few. Geen leestekens. Droog en zakelijk. Verwacht, maar toch ontgoochelend. Sms om 14 u: we are thousands!
LEVE DE REVOLUTIE!!!

Sms om 16u: this is a REVOLUTION!!! Hoofdletters. Drie uitroeptekens. Bevrijdend, strijdvaardig, doelgericht.

 

LEVE DE REVOLUTIE!!!

Dinsdag 25 januari 2011
Sms om 12u ’s middags: we are few.
Geen leestekens. Droog en zakelijk. Verwacht, maar toch ontgoochelend.
Sms om 14 u: we are thousands!
Een uitroepteken. Niet verwacht, maar wel gehoopt.
Sms om 15u: this might be it, something is born …
Drie puntjes. Een ongeloof, een droom die los wil
Sms om 16u: this is a REVOLUTION!!!
Hoofdletters. Drie uitroeptekens. Bevrijdend, strijdvaardig, doelgericht.

Op dinsdag 25 januari 2011 verloste het Egyptische volk
zichzelf
Ontdaan van de ketens die het al dertig jaar verlamden.
Jong en oud, vrouw en man, middenklasse en arm,
Moslim, christen en atheïst,
Het volk liet zich onderdompelen in een roes van hoop.
Hoop op vrijheid.
Vrij van angst.
De angst voorbij.
Voorbij de grenzen van de droom.
De realiteit ontbloot.
Schuchter maar trots, in al haar glorie.
Welvend, zinderend, prikkelend.
Een miljoenenzee in de woestijn.
De terugkeer van de vruchtbaarheid.
De zaden van decennialange onderdrukking ontkiemden
En bloeiden open in één heldere schreeuw:
VRIJHEID!

De verstikkende wortels van een moordend en plunderend regime
hapten naar zuurstof,
staken hun bek boven,
En beten.
Ahmed Bassiouni
Sali Zahran
Eslam Bakir
Ahmed Ihab
Hussein Taha
Amr Gharib
Karim Benoni
Martelaren van de democratie
Allah yirhemhum

Maar de vrijheid laat zich niet vangen.
Niet meer.
De toekomst heeft de geschiedenis ingehaald
Het vuur laait op
Roodgroene vlammen likken
Hun tongen branden
De dictators zweten
Angst
Angst voor het bloed
Van alle politieke gevangenen
Die ze doodgemarteld hebben
Met stilzwijgende goedkeuring
Van Amerika, Europa en Israel
Onder het mom van
Stabiliteit

Stabiliteit?! Welke stabiliteit? Voor wie?
Wiens belangen dient die stabiliteit?
Niet die van Ahmed,
Ingenieur, werkloos,
Zonder perspectief op een eigen gezin.
Niet die van Leila,
Meid van meneer de generaal,
Vernederd, zonder uitzicht op,
Ja op wat?
Zelfs dromen durft ze niet meer.

Vandaag staan Leila en Ahmed
Op het plein van de Bevrijding.
Vandaag staan ze met de verworpenen der aarde op,
En zingen
Vrijheid, freedom, al huriya!
Vreedzaam en oh zo kwetsbaar
Voor de klauwen van machten
Waarvan ze de krachten
Niet eens kunnen inschatten.
Maar vandaag dragen zij de kracht.
Vandaag schrijven zij geschiedenis.
Vandaag en morgen.

LEVE DE REVOLUTIE!

Eva Vergaelen
4/2/2011