Marokkanen kunnen best wel slim zijn, ook al is het moeilijk te geloven voor je
Geachte meneer de minister,
Beste Geert Bourgeois,
Jouw nieuwe brochure Migreren naar Vlaanderen zet kwaad bloed. Ik lees het in de krant. "Het staat vol vooroordelen en wekt de indruk dat Marokkanen achterlijke beesten zijn", vertelt Noureddine Farihi, zeg maar Mo uit Thuis in Het Laatste Nieuws. Nochtans staat jouw brochure, een 'starterspakket voor familiemigranten', vol met goede bedoelingen. Dat weet ik gewoon. Om die, en nog om andere redenen, zou ik graag eens met jou naar Marokko willen reizen.
Neem gerust je vrouw mee, maar zorg ervoor dat ze de Marokkaanse vlag rond haar hoofd wikkelt. Godsdienst en nationalisme, daar scoor je in Marokko altijd mee. In Marokko is godsdienst iets persoonlijks. Er zal nooit geëist worden om je hoofddoek af te doen. Misschien kun jij ook een pet dragen met de Vlaamse kleuren, en zo Vlaanderen promoten. In Marokko zijn ze heel nieuwsgierig als het over Europa gaat. Je mag gerust hand in hand met je vrouw lopen. Of met je vriend? Daar heeft niemand een probleem mee. Maar hou de romantiek binnenskamers, want een zedig kusje is als een bijtende hond.
Probeer het met de glimlach
Marokkanen zijn vriendelijk, ze houden van tutoyeren. Probeer het met de grote glimlach en kijk niet te nors. Dat heeft de Marokkaan niet graag. Er heerst ook een debatcultuur. Als je iets wilt kopen, dan moet je afdingen en doe het dan zo theatraal mogelijk. Een lach, een traan, een frons. Dat hoort er allemaal bij.
In Marokko is het belangrijk dat je werkt. Zonder werk heb je geen geld en zonder geld sterf je van de honger. In je brochure staat geschreven dat je pas bij de Vlaming binnen mag met een afspraak. In Marokko houden ze het graag simpel. Als je een lege maag hebt en je wilt niet te veel uitgeven, klop dan gerust aan een deur. In Marokko zijn er geen blaffende honden om je weg te jagen. Ze houden er van verrassingen en voor je het weet ben je met de man des huizes thee aan het slurpen. Gastvrijheid staat hoog in het vaandel. Het is zelfs een plicht. Je vrouw moet wel in de keuken meehelpen. Gelukkig leert ze daar de lekkerste tajine maken, want Vlaamse kost kan ook beginnen vervelen.
In Marokko kan het soms heel warm zijn. Zonnecrème en een flesje water moet je altijd meenemen. Hoewel een vliegenmepper ook handig kan zijn. Ik lees in je gloednieuwe brochure dat de Vlaming niet op straat leeft. In Marokko leven ze graag buiten. Tijdens die drie dagen dat in Vlaanderen de zon schijnt, leeft ook de Vlaming graag buiten. Wees niet verlegen om een kind te berispen als het kattenkwaad uithaalt. In Marokko draagt iedereen de verantwoordelijkheid voor een kind. In Marokko kun je alles krijgen wat er in Vlaanderen te krijgen is. Je moet gewoon de juiste plaatsen kennen. Een krant of een gps zal niet veel helpen. Sociale vaardigheden zijn de sleutel voor het succes. Je zegt dat Vlaanderen in heel de wereld bekend is om zijn lekker bier. Maar waarom kun je in Marokko alleen Heineken vinden? Misschien moet je export beter promoten en je wat minder bezighouden met brochures over import. In Marokko is er altijd wel leven in de brouwerij. Leer met minder nachtelijke rust toe te komen en leer een dagelijkse siësta in te lassen. Leer door het lawaai heen te slapen, want in Marokko houden ze niet van rust. In het begin wordt het hard studeren voor je, maar bezie het als een levenservaring, meer nog, een inburgeringscursus die ervoor zorgt dat je binnen de kortste keren helemaal geïntegreerd bent. Marokkanen kunnen best wel slim zijn, ook al is het moeilijk te geloven voor je. Al hebben ze maar een groentekraam, je kunt met hen best de intellectuele toer opgaan. In Marokko zijn marktkramers de beste dichters. Misschien spreek je wel met een burgerlijk ingenieur of een informaticus. Niet toevallig een knelpuntberoep in Vlaanderen. De wereld staat niet stil en in Marokko al zeker niet. Misschien ben jij wel stil blijven staan en moet je dringend eens een paar landen bezoeken. Ik wil gerust meegaan.
De Belgisch-Marokkaanse schrijver Fikry El Azzouzi debuteerde in 2010 met de roman 'Het Schapenfeest'. Momenteel schrijft hij de toneelstukken 'Troost' en 'IJdele dagen'.
