Als extremistische pastoor van je eigen kerk leg je dwingend uit wat volgens jou Het Goede is. Geboortebeperking, euthanasie, hoe ze hoofddoekjes deftig moeten strijken
Beste Etienne Vermeersch,
Zoals je weet schrijf ik alleen maar meesterwerken waar Vlaanderen nog niet klaar voor is. Daarom ben ik blij dat een moraalfilosoof eens iets van mij leest. Oké, ik weet dat het komt omdat ik nu over jou schrijf. Dat begrijp ik volkomen, ijdelheid is niemand vreemd. Je weet dat ik je af en toe in de media volg. Jij kunt over alles meepraten, jij hebt altijd een mening. Je hoort één woord en je begrijpt er twee. Je zelfvertrouwen is zo groot dat je als een steen tegenover een dozijn eieren staat.
Bovendien ben je een mediageile filosoof die in praatprogramma's geen blad voor de mond neemt. Je bent als bisschopwijn. Goedkoop, een beetje flauw en na verloop van tijd krijg je er zeurderige hoofdpijn van.
Hoe je met citaten en filosofen jongleert, hoe je Latijnse spreuken citeert. Ik geloof echt dat je een aanwinst voor mijn quizploeg kunt zijn. We zoeken nog een mobiele, oerconservatieve 65-plusser. Je hebt het juiste profiel en we krijgen dan zelfs korting. Maar we moeten eerst nog belangrijke afspraken maken: geen stemverheffingen als we aan het verliezen zijn en je moet je toekomstige quizmakkers ook de kans geven om iets te zeggen.
Wat ontspanning zal je goed doen, want ik heb de indruk dat je te hard werkt. Van alle filosofen heb jij waarschijnlijk het meest gelezen, maar ik twijfel eraan of je het wel begrepen hebt. Maar dat is niet erg, in alle overtuigingen heb je wel een dwaler lopen. Jawel, ook in het atheïsme. Samen met Flair en Story ben je het geweten van Vlaanderen. Alsof je een directe lijn met God hebt. Maar waar je zo'n afkeer van hebt, daar begin je steeds meer op te lijken. Misschien besef je het niet, maar je bent eigenlijk een pastoor. Tja, een roeping kun je nu eenmaal niet ontlopen. Niets aan te doen, soms kruipt het bloed waar het niet gaan kan, en die God kan soms toch een grapjas zijn.
Als extremistische pastoor van je eigen kerk leg je dwingend uit wat volgens jou Het Goede is. Geboortebeperking, euthanasie, hoe ze hoofddoekjes deftig moeten strijken. O wee, als er iemand je durft tegen te spreken: dan sla je die om de oren met citaten uit de Bijbel, de Koran of haal je Voltaire, Kant, Spinoza, Nietzsche, Rousseau en E. L. James uit de kast. Dat doe je natuurlijk met stemverheffing en priemende vinger. Dat heet dan passie en emotie voor de goede zaak. Bij de andere is dat allicht barbaarse bruutheid aangewakkerd door een allesoverheersende godsdienst.
Je blijft op je oude dag je harnas dragen en een heilige oorlog voeren. Wat is dat toch met oude blanke mannen die zich plots als een superheld uit den Aldi gedragen als het over sluiers gaat? Met je aanhoudende pleidooien voor een hoofddoekenverbod hou je bewust vrouwenemancipatie tegen. Maar tegelijk geef je hen meer trots en zelfbewustzijn. Zo gaat dat. Droom je soms stiekem over 72 gesluierde maagden? Ik denk dat een gebrek aan fantasie en een overdosis boeken je wereldvreemd heeft gemaakt. Reageer je om die reden als een despoot met een rotsvast geloof in eigen gelijk? Of is het omdat je denkt dat je de enige bent die God begrijpt? Heb ik daarom steeds het gevoel dat je een fundamentalistische verlichtingspastoor bent?
Vriendelijke groet,
Fikry El Azzouzi
