Daarom is het belangrijk dat ze zich kunnen vervoegen bij verenigingen die hen een antwoord bieden omtrent hun specifieke vragen en knelpunten.
Kif Kif woonde afgelopen dinsdag 29 maart 2011 een praatavond bij met als thema “moslimjongeren aan het woord”. De avond werd georganiseerd door Dar Es Salaam (Huis van de Vrede) dat staat voor interculturele dialoog over en met moslims in Antwerpen. Dar Es Salaam is een samenwerking tussen vzw Motief, Samenlevingsopbouw Antwerpen Stad vzw, Vormingplus Antwerpen, ACW, Federatie Marokkaanse Verenigingen, VOEM, Kif kif, Unie Turkse Verenigingen, Atlas Ontmoetingsruimte en Internationaal Comité.
We luisterden naar twee ervaren sprekers uit de socio-culturele sector: Abdi Rezkallah van Platform Allochtone Jeugdwerkingen en Doctor in de Pedagogische Wetenschappen Filip Coussée.
De taak van het jeugdbeleid in een verzorgingsstaat als de onze is jongeren ontplooiingskansen bieden, ongelijkheid ongedaan maken en mogelijkheden creëren in hun vrije tijd. Om het jeugdbeleid emancipatorisch en bruikbaar te maken, moet er rekening gehouden worden met de achtergrond van de jongeren. Die achtergrond verschilt van jongere tot jongere. Wanneer er jeugdverenigingen gestart en activiteiten georganiseerd worden, moet dit gebeuren met één kernvraag in het achterhoofd: wie zijn de jongeren in onze gemeente? Aan de hand van die vraag kan er beslist worden welk soort jeugdwerk er nodig is zodat de jongeren de gepaste waardering, geborgenheid en respect kunnen vinden.
Moslimjongeren
Wie of wat zijn moslimjongeren? We nemen dat woord te pas en te onpas in de mond maar wat betekent die term nu eigenlijk? Iedereen heeft de ervaring om jong te zijn, zowel in een huidige als in een vroegere toestand. Dus als je even terugblikt, kan je zeggen dat het een periode is waarin je jezelf afvraagt wie je bent, wat je plaats is in je naaste omgeving en in de maatschappij. Het is een tijd van introspectie die niet voor iedereen gemakkelijk is. Plak daar nu de geladen term moslim tegenaan en je begrijpt dat de jongere die in dit hokje geplaatst wordt het waarschijnlijk even moeilijk heeft of zelfs moeilijker dan een jongere die buiten dat hokje staat. Een bijkomende vraag die deze jongere zich stelt, is wat zijn identiteit is.
Jeugdwerk (voor allochtonen)
Alle jongeren hebben in hun jeugd nood aan begeleiding. Dit gebeurt thuis, op school en tijdens hun vrije tijd. Die begeleiding in hun vrije tijd wordt georganiseerd door jeugdverenigingen. Omdat het belangrijk is dat het aanbod van het jeugdwerk in een gemeente afgestemd is op de noden van de aanwezige jongeren is het niet verwonderlijk dat er zowel autochtone als allochtone verenigingen bestaan. Veertig procent van de Antwerpse jeugd onder 18 jaar is immers van allochtone afkomst.
Drempelvrees
Waarom vervoegen jongeren van allochtone afkomst zich niet bij autochtone jeugdverenigingen? Om dezelfde reden dat autochtone jongeren zich niet aansluiten bij allochtone verenigingen of om dezelfde reden dat sommige jongeren voor de Chiro kiezen en niet voor de Scouts of omgekeerd. Als er zelfs een drempel bestaat om de oversteek te maken tussen deze twee laatste verenigingen, beeld je dan eens in hoe hoog de drempel ligt in het andere geval. Jongeren richten zich op mensen die ze reeds kennen. Het is eigen aan mensen. Verschillende aspecten bepalen voor welke vereniging de jongere kiest: onderwijsniveau, financiële staat, culturele gewoontes,... Allochtone organisaties werken dus drempels weg en geven allochtone jongeren ook de kans zich te ontplooien in een veilige, gekende omgeving waar ze niet moeten opboksen tegen vooroordelen of clichés.
Extra dimensie
Jeugdwerk is jeugdwerk. Het biedt een platform voor jongeren waarin ze begeleid worden. Ze kunnen zich amuseren door deel te nemen aan leuke activiteiten die afgestemd zijn op hun noden. Bovendien helpt het hen om zich te ontplooien en om hen te ondersteunen in hun identiteitsontwikkeling. Jeugdwerk voor moslimjongeren biedt deze jongeren echter een extra dimensie. Door de gemediatiseerde islamofobie worden zij geviseerd en onderdrukt door negatieve verhalen. Hun zelfbeeld is erg laag en ze zijn vaak fatalistisch ingesteld doordat ze zich niet aanvaard voelen. Ze moeten een constante strijd leveren tegen de clichés van stoere hangjongeren, die trouwens een minderheid vormen binnen de allochtone gemeenschap. Daarom is het belangrijk dat ze zich kunnen vervoegen bij verenigingen die hen een antwoord bieden omtrent hun specifieke vragen en knelpunten. Op die manier leren ze in zichzelf te geloven waardoor ze zich beter gaan voelen in de samenleving en zich kunnen ontplooien tot sterke, geëngageerde jongeren.
