Samenwerking is delen. Leren, elkaar inspireren. Verrijking.
Het is 15 april 2016, een zonnige vrijdagnamiddag. Wij hebben nog geen maand geleden terroristische aanslagen meegemaakt in de luchthaven van Zaventem en het metrostation van Maalbeek, en toch laat Brussel zich niet zo snel afschrikken: vanuit een balkon van Ancienne Belgique zien we de voetgangers genieten van een autoloze Aanspachlaan en stilstaan bij de nu opgeruimde bloemen, kaarsen en vlaggen aan de trappen van de Bourse. Stadsgeluiden komen langs het raam van de backstage van de iconische concertzaal. Net voor de soundcheck hebben we een kans om te spreken met Glenn de Randamie, a.k.a. Typhoon, een van de meest toonaangevende artiesten uit de Lage Landen.
Typhoon heeft een indrukwekkend parcours afgelegd. Al vroeg is hij actief in de Nederlandse hip hop scene en treedt hij samen op met o.a. leden van Opgezwolle. In 2007 verschijnt zijn debuutplaat Tussen licht en lucht. In 2013 geeft hij een onmiddellijk iconisch performance van Van de regen naar de zon, tijdens de viering van 200 jaar Nederlands koninkrijk. In 2014 brengt hij Lobi da Basi uit, het begin van een lange reeks van concerten en erkenningen.
In Ancienne Belgique staat Typhoon vandaag op het podium met niemand minder dan Jef Neve. Een verrassende combinatie voor wie beide talenten niet kent, want zowel Neve als Typhoon maken vaak deel uit van zulk gewaagde combinaties. Typhoon lijkt elke keer met een andere bezetting op te treden, zij het naast een toppianist, een 8-koppige jazzcombo, zijn eigen band, dj’s en/of andere hiphoppers. Typhoon – zowel de artiest als zijn muziek – belichaamt op vele manieren, de diversiteit van hedendaags Europa.
Kif Kif: Wat betekent samenwerking voor jou?
Typhoon: Samenwerking is delen. Leren, elkaar inspireren. Verrijking. Ik kan met 20 rappers samenwerken, maar ook met iemand als Jef Neve. We werden in contact gebracht door programmeur Harry Hamelink. We kenden elkaar niet, we hebben tien minuten gesproken en dan stonden we op het podium. We hebben muziek gemaakt, geïmproviseerd, en dat smaakte meteen naar meer. Dat kwam dankzij de muziek. Er is niks hoger dan de muziek. Als je de muziek als prioriteit stelt, als je jezelf dienstbaar stelt, dan kan je leren, dan kan je dingen horen. De mensen met wie ik samenwerk staan daar precies zo in. Of dat met Jef Neve is of Tourist LeMC, of New Cool Collective of mijn homeboys Rico en Sticks (van Opgezwolle, nvdr), de muziek is altijd het belangrijkste. Je komt elkaar tegen, je voelt een bepaalde vibe en vanuit die vibe begin je te praten. Samenwerking gaat altijd hand in hand met het idee dat je een persoon interessant vindt.
Kif Kif: Jouw samenwerkingen zijn ook altijd opvallend anders.
Typhoon: Het is voor mij belangrijk om samen te werken met mensen uit andere disciplines. We tappen allemaal uit een stroom van levensenergie. Maar iedereen heeft zijn of haar eigen talent om die energie te bundelen en te uiten. Door te leren van andere disciplines zie ik wat de verschillen zijn, maar vooral de overeenkomsten. Dat betekent vaak dat je niet voor eigen council zal prediken, dat je buiten je comfortzone moet gaan, dat je moet opzoeken. Dat je eigenlijk moet reizen. En in die reis herkenning vinden, zowel in de mens als in de uiting. Het gaat ook over de uitdaging. En elke keer dat ik mezelf uitdaag, leer ik veel als mens en als artiest. Het is belangrijk om mezelf voortdurend uit te dagen.
Kif Kif: Dat klinkt heel confronterend.
Typhoon: Dat is ook zo met reizen. Je kan naar Australië gaan en denken dat je wegvlucht, maar je neemt jezelf altijd mee. Als je leert accepteren dat je jezelf altijd meeneemt, als je jezelf leert accepteren met alles wat in jou zit, de rare gedachten, de donkere gedachten, de springende creativiteit, luiste lompigheid, noem maar op, alles mag er zijn. Door middel van mijn muziek wil ik reizen en andere mensen ontmoeten.
Kif Kif: Dat zouden we kunnen uitvergroten als een metafoor voor de hele samenleving.
Typhoon: Ik zie mijn muziek als een mensenleven. Ik zie een tekst als een dag. De enige constante in die dag, dat ben jij. Je ademt. Alle gemoedstoestanden kunnen voorbij komen. Ik kan me heerlijk voelen, of geïnspireerd. Op een andere moment kan in geprikkeld worden waardoor ik anders reageer of me down voel. Ik raak tien keer op een dag verliefd: vijf keer op een vrouw, drie keer op een boom, twee keer op een beat, nog een keer met een gesprek… Ik heb mezelf moeten aanleren om geen speelbal te zijn van mezelf door veel te lezen, door zelfkennis, door spiritualiteit. Dingen springen, dingen zijn in beweging, volgen mekaar op, veranderen. Door dat te omarmen, door dat in eerste instantie te zien, te herkennen, te accepteren en daartoe te verhouden, sta je anders in het leven. Zo maak ik mijn muziek, vanuit mijn menselijkheid. Mijn muziek is een viering van de menselijkheid. De samenleving is ook een viering van de menselijkheid.
Kif Kif: Moeten we ons een beetje meer vieren, dan?
Typhoon: Ik sta met mijn beide benen in mijn eigen leven en in de samenleving. Ik zie hoezeer ik gedij op externe confirmatie. Waarom heb ik zo veel bevestiging van buitenaf nodig? Waarom heb ik me wijs laten maken dat ik niet voldoende ben, dat ik mezelf moet schamen? Voor mijn lichaam, voor mijn seksualiteit, voor mijn kleur. Er zit zo veel schaamte en schuldgevoel in onze opvoeding dat het niet vreemd is dat we daardoor beïnvloed worden. Als je dat jarenlang moet beleven, ga je daar niet van een dag op de andere van af komen. Maar ik voel nu de bereidheid om daarmee aan de slag te gaan, om liefdevolle aandacht aan mezelf te geven. Om mezelf te accepteren voor wie ik ben, met zowel mijn puurheid als mijn onzuiverheid. Dat is belangrijk. En dat geldt ook voor onze samenleving. We moeten dat onszelf gunnen, we moeten onszelf accepteren. En dat gaat niet van de een op de andere dag. Maar als we daar werk van zouden maken, zouden ook veel van onze problemen er niet zijn.
Typhoon/Neve blijven op tournee met hun eigenzinnige combinatie van jazzpiano en spoken word. Deze zomer staan ze op het programma van Jazz Middelheim. Maar er zijn nog grote projecten in de pijplijn. Het succes van Lobi da Basi (goed voor een gouden plaat, nvdr), liet Typhoon lang niet toe om nieuwe muziek te maken, maar eind 2016 komt Moro Lobi uit, de langverwachte opvolger die belooft “terug te keren naar de basis, de kleine verhalen; het moment van inspiratie”. In het voorjaar van 2017 start een nieuwe theatertournee die hij intiem wil aanpakken. Ondertussen staat hij op 09.12 in het Amsterdamse Ziggo Dome naast Rico en Sticks, in wat de grootste Nederlandstalige hip-hop show in Nederland zal worden.
Op 28.05 treedt Typhoon op in het Brusselse AB, naast Rico & Sticks van Opgezwolle, afrobeatwonder Jungle by Night, en anderen (Meer info).
Typhoon doet deze zomer ook mee aan Belgische festivals. Op 25.06 staat hij op het podium van Genk on Stage. Op 21.07 treedt hij op tijdens de Gentse Feesten. 12.08 is het aan Willrock en op 13.08 de Antilliaanse Feesten. Telkens met live band.
