Maar links is gewoon een woord dat goed klinkt, het geeft mensen het gevoel hip en trendy te zijn. Terwijl ze eigenlijk zo conservatief zijn als een bord warme havermoutpap.
Beste culturo,
Er was eens een vrouw die een bandana droeg. Niet omdat ze Rambo wilde zijn, niet omdat ze een piraat was en ook niet uit religieuze overtuiging. Kanker kwam niet voor in haar familie, maar iemand moest de eerste zijn. Op een dag ging ze met haar vriend naar een bewierookte voorstelling kijken in het grootste theaterhuis van Antwerpen. Ook al vonden ze het in tijden van crisis economisch onverantwoord, toch kochten ze allebei een peperduur ticket.
Tot aan de balie liep alles goed, maar toen ze zich tussen het publiek begaf, dacht ze dat ze verdwaald was. Ze voelde ogen priemen, had de indruk dat ze scherp in de gaten werd gehouden. Alsof de theatergangers verwachtten dat ze elk moment hun geld en juwelen moesten afgeven. Misschien dachten ze wel dat ze verdwaald was? Dat ze de poetsvrouw van vreemde origine was die er ongevraagd kwam bijzitten.
De vrouw met de bandana dacht dat de ietwat oudere mannen last van hun hormonen hadden. Straks hoorde ze nog sisgeluiden en kreeg ze een vettige knipoog van een man met een rollator. De vrouwen waren dan weer verontwaardigd omdat het haar schuld was dat de mannen last van hormonen hadden.
Haar vriend voelde dezelfde blikken. Hij had het gevoel dat ze hem bekeken als iemand die elke ochtend bij het opstaan zijn vriendin afranselde. En als hij niet te moe was, nam hij er 's avonds de zweep nog eens bij.
Ze begreep het niet goed, ze wilde alleen maar haar linkse hobby uitoefenen. Ze deelden toch dezelfde religie, namelijk de kunst die hen in vervoering zou brengen. Er scheen licht in de duisternis die ze voelde, ze weet nog altijd niet of het een ingeving was of haar kankercellen die begonnen te schijnen. Ze besefte dat niets is wat het lijkt. Dat van linkse hobby klopt niet. De hobby misschien wel. Maar links is gewoon een woord dat goed klinkt, het geeft mensen het gevoel hip en trendy te zijn. Terwijl ze eigenlijk zo conservatief zijn als een bord warme havermoutpap.
Soit, ze keek eens diep in de ogen van de blanke middenklasser. Die wist niet wat hem overkwam en struikelde bijna over zijn rollator. Een vrouw met de allures van Rambo die hem in de ogen keek, die moest wel gek zijn, die moest wel iets van plan zijn, die moest hem wel de doodsteek geven. Uiteindelijk gaf hij haar zijn meest paternalistische blik. Ze wilde hem vragen of ze elkaar misschien kenden, maar haar adem stokte en ze zei: 'Laat maar.'
Haar kankercellen lichtten weer op en ze dacht aan haar nicht die graag als vrijwilligster wilde werken in een kleiner theaterhuis dat zo links was als mijn beide handen. Ze was niet welkom, haar hoofddoek schrok de klant af. De vrouw met de bandana begreep dat de maatschappelijke relevantie in theater zo goed als nul was. Iedereen is wel voor verandering, zolang er maar niets verandert. Diversiteit? Ik ken niemand die geen muntthee en baklava lust. De zoetigheid proeven wil nog niet zeggen dat je voeling hebt met diversiteit. Toch vreemd hoe een andere identiteit al jaren subtiel wordt afgewezen. Kunst hoeft ook geen verantwoording af te leggen. Een beetje zoals een dictatuur waarin men zegt dat alles voortreffelijk gaat.
Vriendelijke groet,
Fikry El Azzouzi
