In principe kan elk meisje slachtoffer worden. Een gemakkelijker prooi zijn toch vooral de meisjes die onzeker ogen en in zekere zin naar liefde verlangen, door bijvoorbeeld problemen van thuis uit.
Hij brengt het hoofd op hol van menig meisje, verleidt haar en lijkt de enige persoon te zijn die haar echt begrijpt. Eens je één van die verliefde meisjes bent, heeft hij je in zijn greep. Hij is een loverboy en een weg terug lijkt bijna onmogelijk; een prooi in de handen van de mannelijke daders.
Deze meisjes, in de meeste gevallen minderjaring, zijn slachtoffers van loverboys, een term die wijst op pooierschap waarbij ze worden verleidt om ze vervolgens in de prostitutie en andere illegale praktijken te dwingen. Nederland erkent deze “loverboyproblematiek” als een aparte case en heeft hier een grote sensibilisering rond. België daarentegen, plaats dit onder de noemer 'mensenhandel' en beschikt daarom nauwelijks over gericht feitenmateriaal.
Situatie in Nederland
De term “loverboy” werd in Nederland in 1955 geïntroduceerd naar aanleiding van een aantal grote rechtszaken. Hoewel de loverboypraktijken eind jaren tachtig de kop op staken vielen ze toen gewoonweg onder prostitutie.
Behalve in de prostitutie zitten de slachtoffers vaak ook in het drugsmilieu en andere illegale milieus van de loverboy.
Deze problematiek geniet in Nederland een grote bekendheid. Dit in tegenstelling tot België waar de ernst van de problematiek nog niet goed is doorgedrongen. Anita De Wit, oprichtster van de Nederlandse stichting ‘Stop Loverboys Nu’ is van mening dat we de klassieke omschrijving van een loverboy dienen te nuanceren. De slachtoffers worden namelijk niet alleen seksueel misbruikt, maar ook psychisch en fysiek mishandeld. Ze worden gedrogeerd, verkracht en gechanteerd met filmpjes.
Verder is de loverboy-methode een geleidelijk proces waar de slachtoffers in worden meegesleurd, hetgeen wat het ook zo typeert. Het begint met kleine opofferingen door het meisje en gaat van kwaad tot erger. Hierdoor beseffen de slachtoffers vaak te laat in wat voor gevaarlijke situatie ze verkeren.
Wie is slachtoffer?
Op de website ‘stoploverboys.nu’ wordt het slachtofferprofiel uitvoerig beschreven. De loverboys halen meisjes over door manipulatie, chantage en bedreigingen.
Eenmaal toegegeven zal het meisje alles voor de loverboy doen. Soms zijn er ook ‘lovergirls’ in het spel, meisjes die op vraag van de loverboy slachtoffers rekruteren.
In principe kan elk meisje slachtoffer worden. Een gemakkelijker prooi zijn toch vooral de meisjes die onzeker ogen en in zekere zin naar liefde verlangen, door bijvoorbeeld problemen van thuis uit. Volgens het ‘Prostitutie Maatschappelijk Werk’ in Rotterdam gaat het vaak om minderjarige slachtoffers, gemiddelde zijn ze zo’n 15,4 jaar oud.
Het probleem in het veroordelen van loverboys zit hem in het feit dat een loverboy-affaire begint met een vriendschap of een relatie, tot het meisje stapsgewijs wordt gedwongen om de prostitutie in te gaan. Vaak krijgen de slachtoffers zelfs het idee dat ze zelf hebben toegestemd. Ze denken dan gewoon niet meer weg te kunnen.
Situatie in Belgie
België is vrijwel niet bekend met de term ‘loverboy’. Het probleem is vooral dat de loverboypraktijken, onder de noemer ‘mensenhandel’ worden geplaatst. Omdat er een gebrek is aan duidelijke wetgeving wordt er volgens Patsy Sörensen, oprichtster van Payoke, een Belgische slachtofferhulp voor mensenhandel, geen onderscheid gemaakt met andere gevallen die onder mensenhandel vallen. Elke regel rond mensenhandel zoals seksuele uitbuiting, aanzetten tot criminaliteit, valt onder dezelfde categorie.
Een wetgeving in België omtrent dit probleem is noodzakelijk omwille van de aard van het probleem. Het is namelijk heel moeilijk om een loverboy in België veroordeeld te krijgen, aangezien een loverboy-affaire begint met een relatie tot het meisje op een gegeven moment wordt gevraagd of gedwongen om de prostitutie in te gaan. De slachtoffers hebben in de meeste gevallen zelf het idee dat ze hebben toegestemd. De slachtoffers die in een onzekere positie verkeren raken in de greep van de loverboy waar geen ontsnappen aan lijkt te zijn. Verder worden ze in het milieu gehouden door middel van voortdurende dreigementen en al dan niet fysiek geweld.
Hoewel de term ‘loverboyproblematiek’ niet ingevoerd is in België is er wel duidelijk sprake van dit probleem. Er is een algemene regeling voor de situatie waarin deze slachtoffers verkeren die te vinden is in strafwetboek artikel 379.
Toch is het aantal aangiftes van de slachtoffers in België volgens Sörensen opvallend laag: “In het Belgisch beleid moeten ze zelf een klacht indienen, maar zolang ze verliefd zijn beseffen ze dat niet en geven ze dat dus niet aan.”
Dit verklaart volgens haar ondermeer de onoverzichtelijkheid van het probleem.
Omwille van de ernst van deze problematiek is het sterk aangewezen om dit probleem vooraf te verhelpen. Voorkomen door te informeren is in dit geval beter dan genezen.
