Grande-Synthe, 1 april 2020.
Wat F. te vertellen heeft, is zeer heftig. Naast alle ellende van het coronavirus, komt er nog een schepje geweld en mensenrechtenschending bovenop. Ik weet trouwens niet hoe zij het daar volhoudt. Vanavond kwam er een man in serieuze ademnood. Hij begon zelfs blauw uit te slaan. Een uur ervoor leek hij nog kerngezond. Opnieuw duurde het wachten op de ambulance eeuwenlang. De nacht die hier aan voorafging is een minderjarige jongen door de politie in elkaar geslagen. De ambulancedienst weigerde te komen en de jongen is pas vandaag met maagklachten door een vrijwilliger naar het ziekenhuis gebracht. Tegen de gewelddadige politie heeft een hulporganisatie klacht ingediend.
Grande-Synthe, 4 april 2020.
F. stelt het goed, dat bevestigde ze vandaag nog aan de telefoon. Als er een medisch probleem is in het kamp, dan is zij de contactpersoon van het ziekenhuis. Ze staat in voor de dagelijkse verzorging van een aantal van die gasten. Ook haalt ze palethout in de haven. Wanneer de politie vindt dat ze nogal veel op en af gaat tussen het kamp en de haven, zeggen ze niet meer: “Retourne en Belgique,” maar: “Retourne au camp.”
De man die een aantal dagen geleden in kritieke toestand werd afgevoerd, wordt nu in artificiële coma gehouden en ligt dus aan een beademingstoestel. Hij is 28 jaar en Koerd, maar niemand kent zijn ware naam. Als hij zou komen te overlijden, dan wordt hij een van de zovele migranten die in Europa naamloos begraven worden. Door gebrek aan feedback van het ziekenhuis, is het niet echt duidelijk of hij besmet is met het coronavirus. Er zijn ook een aantal gevallen met nierstenen. Heeft dat met zware metalen in het beschikbare water te maken?
Toch is er enigszins goed nieuws. Maandag zal het Rode Kruis in het kamp aanwezig zijn. Door tussenkomst van Le Secours Populaire is er ook geen honger.
De Franse politie liet me de grens passeren. Dat had ik niet verwacht.
Grande-Synthe 6 april 2020.
Vandaag is de politie begonnen met de evacuatie van het kamp. Het ging om een lichte evacuatie; specifiek gericht op de families én een vertrek op vrijwillige basis. Vijf gezinnen zijn daarop ingegaan, waaronder een met een ziek kind. Het merendeel van de families verkoos om in het kamp te blijven. Gisteren laaide het geweld weer hoog op. Drie vluchtelingen kregen messteken. Twee daarvan werden afgevoerd en één maakte zich uit de voeten zonder verzorging. Ook werden er schoten gelost vlakbij F. waarbij ze heeft moeten bukken. Maar ze blijft er heel rustig onder.
Grande-Synthe, 7 april.
De Franse politie liet me de grens passeren. Dat had ik niet verwacht. Eerst maar naar de Pakistanen. Met Am. is het niet erg goed. Enkele weken geleden werd hij voor dood achtergelaten, met messteken over zijn hele lichaam. Hij heeft zich erdoor gesparteld en is terug in het bos, maar hij heeft een oog verloren en het begint nu pas door te dringen dat het voor altijd zal zijn. Meer en meer ziet het er naar uit dat het kamp van La Linière voorlopig niet ontruimd zal worden. Er kwam een tankwagen toe met warm water en zeep, wat meteen op was. De civiele bescherming meet de koorts in een afgedankte bus, niemand biedt zich aan. En gisteren werd er een grote put gegraven om een aantal douchecabines te kunnen installeren. Maar de bulldozer viel in zijn eigen put, en raakte er niet meer op eigen kracht uit. Voorlopig is er geen drinkwater meer omdat de brandweerkraan werd afgesloten. Gelukkig kwam Ak. twee dagen geleden met 500 liter water aandraven. In het kamp zelf zijn een viertal vrijwilligers permanent actief. Er is F. voor het hout en de ziekenhuisopnames, J. en T. ruimen het afval op en Ak. zorgt voor de bevoorrading van kleding, dekens, water en eten. Zij verdienen een heel grote pluim.
In Grande-Synthe is de oorlog vlakbij. Ook al ontvluchtten ze de oorlog, toch blijft die nog lange tijd nazinderen. Moge voor hen de vrede zo snel mogelijk terugkeren.
Grande-Synthe, 14 april 2020.
Ik heb F. aan de telefoon gehad. Ze stelt het goed, behalve dat ze geen auto meer heeft: haar voorruit is gebarsten en haar rechterzijspiegel afgebroken. Ze heeft nog steeds geen alternatief gevonden. Vele bootjes werden door de Engelse kustwacht onderschept. Een 75-tal vluchtelingen worden nu in Engeland vastgehouden. Het wordt dus weer lang wachten in het kamp. De douches werden vandaag in gebruik gesteld, 12 douches in totaal, met voorlopig enkel koud water. Ook zijn er een aantal wc’s beschikbaar ... tot 17 uur. Le Secours Populaire komt elke week een 70-tal paletten leveren, maar dat is onvoldoende. De medische missie uit België (zorgverleners uit de sector die naar het kamp gaan om hun hulp aan te bieden, nvdr.) heeft fantastisch goed werk geleverd, ze hebben veel vluchtelingen kunnen helpen. Ook voor F. heeft hun komst geweldig veel deugd gedaan. Het vooruitzicht dat ze hun hulp zullen blijven aanbieden, stemt iedereen erg hoopvol.
Toen ze vorige week douches en wc's kwamen installeren, waren we er allemaal van overtuigd dat er geen ontruimingen meer gepland stonden.
Grande-Synthe, 15 april 2020.
Drie van de zes loodsen werden vandaag volledig ontruimd. De vluchtelingen werden in bussen geladen, en de tenten en de inhoud ervan vernietigd. Ze hebben F. met rust gelaten, waardoor ze alles van heel dichtbij heeft meegemaakt. Zo zag ze dat, terwijl de politie nog in het kamp aanwezig was, een aantal Koerden gewoon stonden te dansen op muziek. Ze stelde ook vast dat zodra de politie haar vernietigingswerk voltooid had, de resterende paletten en andere bruikbare spullen geplunderd werden. Douches en wc’s werden door de politie ongemoeid gelaten. Het leven kan nu weer even verder, met alle bijkomende spanningen en geweld, tot de eerstvolgende interventie. Een deel van de Franse publieke opinie is opnieuw eventjes gesust.
Grande-Synthe, 17 april 2020.
De CRS zijn vertrokken. Na drie interventies deze week, laten ze een ware ravage achter. Van de vijf bussen die vandaag werden ingezet, raakte er één vol. Nog voor de politie helemaal weg is, komen de eerste vluchtelingen al terug. Toen ze vorige week douches en wc's kwamen installeren, waren we er allemaal van overtuigd dat er geen ontruimingen meer gepland stonden. Niets van waar dus! Het ene sluit het andere niet uit. Alleenstaanden en families hebben zich verspreid over het hele grondgebied: van Grande-Synthe tot verder weg. Achtergelaten tenten worden door diegenen die gebleven zijn of teruggekomen zijn leeggeplunderd, bijna voor de ogen van de politie. Van deze vertoning begrijp ik niets.
Grande Synthe, 28 april 2020.
Dat de toestand er nu barslecht is, zal niemand verbazen. Door de slechte levensomstandigheden en de stress als gevolg van de ontmantelingen, wil iedereen er zo snel mogelijk weg (de vluchtelingen die nog steeds toekomen, diegenen die de ontruiming hebben kunnen omzeilen en diegenen die terugkomen uit de centra waar ze geplaatst werden na de ontruiming, nvdr.). De risico's die de vluchtelingen bereid zijn te nemen, zijn ook navenant. Veel van hen wagen zich op het water. De vlucht met het bootje is een derde goedkoper dan die via de vrachtwagen. De zware ongelukken in het kamp nemen zienderogen toe. Gisteren viel er in een loods nog iemand met zijn hoofd tegen de grond vanuit een tweede verdieping. Hij bloedde uit de oren, en toch vonden de heerschappen van Protection Civile dat de toestand niet ernstig genoeg was om meteen een ambulance op te roepen. Tegen beide 'hulpverleners' werd een klacht ingediend. Het eten is er slecht. Er is duidelijk een tekort aan voedingsstoffen. Er ontbreken eieren, fruit, thee, groenten. Met de regen die er nu is en ook de volgende dagen te verwachten valt, zijn de vluchtelingen kletsnat en hebben ze niet de mogelijkheid om zich op te warmen. Wat er nog van de tenten overblijft, is helemaal ontoereikend. Er is nood aan deftig schoeisel en vooral aan lichte regenjassen.
De politie was onder de indruk van de Belgische ploeg dokters en verplegers die heel wat hulp kon bieden.
