Auteur: Abrimont

Naar aanleiding van het stuk 'Welkom terug Abu Jahjah' van Jan Blommaert wens ik te reageren. Ik begrijp dat het artikel lovend gezind is naar Dyab Abu Jahjah, ofschoon ik de teneur ervan deel is, echter niet geheel met de inhoud.

De opkomst van internet heeft zeker een democratisering teweeg gebracht op het vlak van underground publicaties. Men moet echter een duidelijk onderscheid maken tussen theoretische en praktische democratisering.

Er is reeds heel wat over en weer beargumenteerd naar aanleiding van het ondertussen beruchte debat. Het is hoog tijd om even wat afstand te nemen en eens nuchter te kijken wat er nu daadwerkelijk gebeurd is, want in alle overhaast lijkt men de essentie te missen en zware fouten te maken.

Het huidige debat dat gevoerd wordt omtrent hedendaagse maatschappelijk religieuze thema’s geeft een danig ridicuul beeld van het atheïsme en verlichting, dat ik als atheïst in het schemerlicht wel hevig moet protesteren.

De grote vraag is dan ook welke keuze men dient te maken ? Kiest men voor een open debatcultuur ter verdediging van de democratie en neemt men de kwalijke randfenomenen erbij als noodzakelijk kwaad, of is nét dat noodzakelijk kwaad de grootste bedreiging voor het democratisch debat ?

Cultuur is gerelateerd aan de herkomst van de betrokkene en diens historische leefomgeving, een subcultuur slaat enkel op diens eigen levenswijze en huidige leefomgeving. Eigenschappen van subculturen worden ten onrechte veralgemeniseerd alsof zij cultureel gebonden zijn.

Ik voel mij al meteen heel wat minder aangepast, maar stel mij wel de vraag waaraan ? De westerse democratie en haar waarden van verlichting is het zeker niet. Ik vermoed dat het eerder een 'intolerantie ideologie' is waaraan ik niet aangepast ben. Maakt mij dat dan een aulochtoon ?

Het uitgangspunt van het wederigkerig karakter van respect wordt misbruikt door kwaadwilligen om bij afwezigheid van die wederkerigheid daar de legitimatie te leggen voor hun eigen discriminerend gedrag.

Individualisme is een visie dewelke binnen geen enkele courante politieke ideologie, zowel links als rechts, met open armen onthaald wordt. Immers staat zij in schril contrast met het politiek engagement. De vraag is of dat nu een goede of een slechte zaak is.

Het blindelings volgens van dogma's is een fenomeen dat op veel maatschappelijke domeinen voorkomt (denk maar aan politiek populisme) en kan ook voorkomen op levensbeschouwelijk vlak maar is daar zeker de essentie niet van en evenmin automatische gevolgtrekking.