De Wolkenmuzikant is een interessant filosofisch geïnspireerd boek dat onze samenleving bekijkt vanuit een frisse invalshoek.
De Wolkenmuzikant leest vlot. De roman heeft als rode draad de muziektheorie van al-Farabi, die stelde dat één geluid geen muziek kan voort brengen. Muziek ontstaat door het verschil tussen geluiden: het is het verschil dat de harmonie maakt. Deze theorie wordt in het boek gebruikt om de samenleving te ontleden en analyseren.
Nabiel, het hoofdpersonage, zoekt naar de ideale stad. Hij is een jonge cellist die Irak ontvlucht omwille van het radicalisme, enkel om het opnieuw tegen te komen in Brussel. Nabiel leert zijn nieuwe stad kennen met zijn Belgische vriendin. Hij is een kunstenaar in hart en nieren en weigert te buigen voor beperkende eisen zowel van radicalen als van een vrouw.
In het boek wordt gemijmerd over wie het zou verdienen in de ideale stad te leven. Nabiel ondervindt dat deze ideale stad zich ook niet in Europa bevindt. Of toch niet zoals hij zich die stad voorstelt: in een ideale stad heersen deugdzaamheid, gelijkheid en muziek.
De jonge muzikant verbaast zich over de somberheid van de Belgen en probeert daar rationele verklaringen voor te vinden. Hij ergert zich steeds meer aan andere ‘migranten’ die naar zijn gevoel de harmonie in de Belgische samenleving verstoren.
De Wolkenmuzikant is een interessant filosofisch geïnspireerd boek dat onze samenleving bekijkt vanuit een frisse invalshoek. Hoewel de verhaallijnen soms wat clichématig aandoen - de wijze waarop zijn liefde voor zijn vriendin wordt getoond bijvoorbeeld - kent dit boekje ook originele standpunten. Een aanrader voor iedereen die interesse heeft in muziek en cultuur.
