Label: racisme

'De mannen die we oogstten' is een autobiografisch memoir oorspronkelijk uitgebracht in 2013 onder de titel Men We Reaped. Het werd in 2021 naar het Nederlands vertaald. De titel is afgeleid van een gedicht van Harriet Tubman, waarin dode mannen geoogst werden toen het tijd werd de gewassen binnen te halen.

Wat in de zomer van 2018 startte als een #MeAndWhiteSupremacy-challenge van schrijver Layla F. Saad op Instagram, werd na een gratis online werkboek het boek ‘Witte suprematie & ik’. De challenge, net als het boek, bestaat erin om voor jezelf na te gaan op welke manier jouw (geïnternaliseerd) racisme naar boven komt en hoe dit je gedrag stuurt. Het boek is vooral gericht aan wie zichzelf ziet als antiracistisch.

Sinds 23 mei zijn 475 mensen zonder papieren in Brussel in hongerstaking. Zij hopen de aandacht van de Belgische autoriteiten te vestigen op hun situatie en een verblijfsvergunning te krijgen die hun al vijf, tien, vijftien of zelfs – in het geval van sommigen – meer dan 20 jaar geweigerd wordt. Hoewel de gezondheidstoestand van de hongerstakers volgens Dokters van de Wereld sinds eind juni 'kritiek' is, blijft de Belgische regering doof voor hun noodkreten. De stakers zeggen dat ze bereid zijn om 'tot het uiterste te gaan'.

Op 7 juli organiseerde Kif Kif een salongesprek over klimaatracisme. Filmmaker, activist en trainer Chihiro Geuzebroek, activist, schrijver en student Afrikaanse Talen en Culturen Philsan Osman en universitair docent aan de faculteit Governance and Global Affairs Shivant Jhagroe spraken er over de racistische structuren en denkbeelden die een inclusieve klimaatbeweging in de weg staan. "Er kan geen sprake zijn van klimaatrechtvaardigheid zonder raciale rechtvaardigheid."

Sinds dit jaar wisselt Kif Kif regelmatig artikels uit met MRAX, een antiracistische beweging in Brussel. Dit artikel wekte onze belangstelling omdat het gaat over een term die in het Frans en Engels bekend is, maar in het Nederlands nog niet: het 'mediterrane syndroom'. Studente Emanuelle Thyot deed onderzoek naar dat fenomeen, waarbij zorgverleners zich (onbewust) laten leiden door stereotypes en vooroordelen, met soms fatale gevolgen.

Extreemrechts is de laatste jaren meer dan ooit in opmars. Hoewel het Vlaams Belang nog altijd niet meeregeert, en het cordon sanitaire, de afspraak tussen democratische partijen om niet te besturen met het Vlaams Belang, dus stand houdt, heeft het zijn macht op verschillende manieren vergroot. Wat kan jij doen om die opkomst mee tegen te gaan?

Op 28 april 2021 organiseerde Kif Kif een webinar over het aankomende interfederaal actieplan tegen racisme. Samen met zes experten uit het antiracistisch middenveld en de NAPAR-coalitie gaven we toelichting bij de totstandkoming van dit plan, de mogelijke valkuilen en kansen en de rol die het middenveld speelt in dit proces. Op welke manier kunnen we zorgen voor echte verandering? Welke blinde vlekken zien we? En hoe kunnen we er voor zorgen dat we voldoende inspraak krijgen bij de monitoring van dit plan?

Deze week kwam Rosalia, een vriendin van mijn mama, bij ons op bezoek. Rosalia is een zestigjarige vrouw die in Belgie terecht is gekomen nadat haar leven in Nicaragua bedreigd werd. Rosalia en mijn mama werken bij dezelfde poetsorganisatie, een ‘dienstencheque-onderneming’ in ons opgepoetste taalgebruik.

Dit artikel werd een jaar geleden geschreven. Omdat het nu twee jaar geleden is dat Adil overleed, publiceren we het opnieuw:

Vandaag is het een jaar geleden dat Adil werd weggerukt van zijn naasten, na een voor hem fatale politieachtervolging. Zijn tragische dood bracht heel wat teweeg, zowel in het publiek debat, als aan de keukentafels. Of hoe een druppel de emmer doet overlopen.

Met de publicatie van de Jerusalem Declaration on Antisemitism - een nieuwe definitie van antisemitisme die werd ondertekend door ruim 200 vooraanstaande academici - flakkerde het debat over antisemitisme op. In België stelde de Unie van Joodse Progressieven van België (UPJB) al eerder enkele 'krachtlijnen' op tegen racisme en antisemitisme. De joodse progressieven beschouwen racisme en antisemitisme als een en dezelfde strijd.