Artikels

Ter gelegenheid van de Internationale Vrouwendag op 8 maart, vragen vrouwenorganisaties aandacht voor de specifieke situatie van Afghaanse vluchtelinges.

Jomeh is 20 jaar oud. Helemaal alleen is hij op zijn vijftiende gevlucht uit Afghanistan. Toen hij in België aankwam kende hij de taal noch de mensen en de cultuur. Nu werkt hij bij Werkhaven vzw. Daar kreeg ik zijn aangrijpend verhaal te horen.

Er is weer heel wat te beleven in Vlaanderen deze week. Zin in een leuk concert of een boeiend theaterstuk? Bekijk dan zeker eens de UiT-Tips van Orlando, Sam, Öznur, Joachim en Carolina.

Sta op en leef, vader (2013) is de laatste roman van de Marokkaans-Nederlandse schrijver Said El Haji. Naast schrijver gaat El Haji ook als columnist en blogger door het leven. In het boek doet hij zijn vader bewust weinig eer aan, in tegendeel zelfs.

De toekomst van migratie is er één van samenwerking, want als elk land zijn eigen beleid voert, komen we er niet. België heeft zelfs géén migratiebeleid, al niet meer sinds 1973. “Het defensieve asielbeleid dat daarop volgde, kon de stuurloze migratie niet tegenhouden”, zegt Eric Corijn (VUB).

Van donderdag 20 februari tot zondag 23 februari vond in de Gentse Vooruit het boeken- en actualiteitsfestival 'Mind the Book' plaats. Op het programma van zondag prijkte onder andere het panelgesprek 'Vrouw & engagement'. Een zeer actueel debat en Kif Kif was erbij.

La Scorpetta Dell' America zoomt in op de Italo-Belgische gemeenschap. Het toneelstuk was echter geen ontdekking. De scènes zijn te kort om bepaalde situaties in de diepte uit te werken en daardoor missen ze hun doel: het publiek raken.

Op zaterdag 8 maart is ‘Mijn vader, de expat’ te zien in De Roma. In die documentaire portretteert de Nederlandse filmmaker en journalist Abdelkarim El-Fassi op hartelijke wijze zijn vader Ali. Kif Kif had een gesprek met de Nederlander over de documentaire en het belang van de eerste generatie.

Minaretten van Damascus gaat over (over)leven in de oorlog en hoe wreed en gevaarlijk dat is. De hoofdacteur van dit toneelstuk heeft een zeer boeiende verhaalstijl die je geen minuut loslaat.

“Samenleven in harmonie en diversiteit”. Geschreven klinkt het zo mooi, maar in de praktijk is dit geen gegeven. Diversiteit vergt echter maar één ding: een open mind. Ik ben een trotse inwoner van het Kiel en hoef geen zwart-wit denkers in mijn stad vol kleur.