Label: cultuur

Parijs, 1996. In de Barbèskwartier, komen een aantal muzikanten van voornamelijk Maghrebijnse origine samen rond de figuur van ervaren componist Youcef Boukella - die al met onder andere Cheb Mami had gewerkt – en vormen ze het ONB, L’Orchestre National de Barbès.

Marieke Marieke, een voorstelling van Leen Braspenning, gebaseerd op Vlucht van Johanna Spaey, vertelt het verhaal van de Belgische Marieke en Nederlandse Sybille wiens wegen kruisen.

Met zeven platen op zijn conto en gastcolleges in verschillende universiteiten zou Mexicaanse rapper en activist Aldo Villegas a.k.a. Bocafloja, snel de arrogantie kunnen uitstralen van een old school intellectueel, maar hij blijft toegankelijk en met zijn beide voeten op de grond.

Na de op vele vlakken fenomenale Skyfall, is het op zich al gedurfd om nog een Bond-film te maken. Maar regisseur Sam Mendes is nog ambitieuzer dan dat: Spectre mikt op de volledige heruitvinding van de meest iconische van alle secret agents.

De negende editie van het Mestizo Arts Festival (MAF) draaide rond het thema ‘de muur’, in al zijn geledingen. Dat is ook waar het Mestizo Arts Festival voor staat: een ongewoon kunstenfestival met kunstenaars en hun blik op de wereld.

Our City, zo heet de jongste documentaire van Brusselse-Italiaanse filmmaakster Maria Tarantino. Het is een statement van toe-eigening, maar ook van liefde voor een vaak onbekende en onbeminde stad.

Ish Ait Hamou, de 28-jarige Vilvoordenaar met Marokkaanse roots, schrijft naar eigen zeggen al van jongs af verhalen. In 2014 debuteerde hij met het boek Hard Hart. Net voor de zomer van 2015 kwam zijn tweede roman, Cécile uit.

Ook de negende editie van het Mestizo Arts Festival wordt gekenmerkt door de mix, door de samenwerking tussen artiesten met verschillende achtergronden, zowel cultureel als professioneel. Wat elke keer opnieuw leidt tot verrassende resultaten en een andere kijk op onze realiteit.

Van 13 tot 24 oktober loopt het Film Festival Gent, een van die zeldzame kansen om ons beperkte filmaanbod te verruimen. Niet alleen worden langverwachte prenten voorgesteld, ook andere interessante films zullen daar te zien zijn. En jammer maar realistisch genoeg, misschien ook nergens anders.

Pieter Geenen lijkt op een vergelijkbare manier begrippen als migratie, land, identiteit, nationalisme en kolonialisme te bevragen, deze keer met een tabaksplant als avatar van de mens. Nog tot 20/12 te zien in Argos Brussel.